jeld

پژوهشنامه بهار و تابستان ۸۸

تحلیل سیستم‌های غیرسازه‌ای با استفاده از روش استاتیکی غیرخطی و مقایسه با سایر روشها
علیرضا فیوض، سیدعلیرضا کازرونیان

برای جلوگیری از آسیب‌پذیری اجزای غیرسازه‌ای در هنگام زلزله، نیاز به تحلیل آنها بوده که جهت بررسی رفتار و عملکرد، از تحلیل غیرخطی استفاده می‌شود. این اجزاء در زلزله‌های طرح، رفتار غیرخطی از خود نشان می‌دهند. یکی از معروفترین و متداول‌ترین روشهای تحلیل غیرخطی، روش استاتیکی غیرخطی است، زیرا دارای مزایایی چون سادگی و سرعت در انجام تحلیل و تفسیر نتایج حاصل می‌باشد. در این تحقیق ابتدا چند سازه ۱۰ طبقه با قاب خمشی بتنی که جرم، فرکانس و محل قرارگیری جزء غیرسازه‌ای در آنها متفاوت است را با استفاده از طیف طرح استاندارد ۲۸۰۰ زلزله، تحلیل طیفی نموده و پس از تعیین نیروهای وارد بر طبقات و اجزای غیرسازه‌ای، ضوابط بارگذاری مشخص شده و سازه-ها تحلیل استاتیکی غیرخطی می‌‌شوند. سپس نیروهای وارد بر اجزای غیرسازه‌ای به دست آمده و به عنوان ضوابط بارگذاری سیستم‌های غیرسازه‌ای معرفی می‌شوند. این ضوابط تابع پارامترهایی از قبیل r (نسبت فرکانسی)، β (نسبت ارتفاعی) و γ (نسبت جرمی) می‌باشند. به عنوان مثال یک ساختمان ۱۰ طبقه طراحی و تحلیل شده و اثر پارامترهای مذکور روی ضوابط بارگذاری بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که نیروی وارد بر جزء غیرسازه‌ای حاصل از تحلیل دینامیکی طیفی حدود چهار برابر تحلیل استاتیکی غیرخطی است.

متن کامل