پژوهشنامه زمستان ۱۳۷۹

پژوهشی بر جنبش های نو زمین ساختی و میدان تنش در پهنه گذار میان مکران و زاگرس
محمدرضا عباسی، اسماعیل شبانیان، شهریار سلیمانی، خلیل الله فقهی
Mercier, J. M., Bellier, O., Regard, V., Thomas, J. C. Universite de Paris-Sud (Orsay)

منطقه مورد مطالعه، بخشی از منطقه گذار بین دو رژیم زمین ساختی مکران (فرورانش) و زاگرس (راندگی) را در بر می گیرد. روند ساختارها دارای جهت NNW و به صورت عمده از واحدهای جوان زاگرس تشکیل شده است. این واحدها توسط گسلهای فعالی چون زندان، میناب و پالامی بریده شده اند. جهت تنش به دست آمده از طریق ساختارها تقریباً عمود بر روند غالب NNW گسلها قرار می گیرد. برداشتهای صحرایی مؤید این نظر است که دگرشکلی اعمال و انباشته شده در منطقه، در امتداد گسلهای اصلی به صورت متناوب در امتداد گسلهای امتدادلغز و راندگی جذب می شود. تمام شواهد حاکی از آن است که منطقه گذار بین زاگرس و مکران یک ناحیه فشردگی- برشی راستگرد است و اثری از بخش شدن دگرشکلی در این منطقه وجود ندارد.

متن کامل