کنترل رفتار پیچشی در ساختمانهای نامنظم با کمک میراگر ویسکوز/ناصری حسن

اهمیت بررسی سازه های نامتقارن از آنروست که در عمل آرایش و طراحی بسیاری از ساختمانها با محدودیتهای معماری تعیین می شوند. در یک سازه که هندسه آن متقارن است، حتی ممکن است که نامتقارنی با تغییر در کیفیت یا روش ساخت، با نامعلومی یا متغیر بودن توزیع بارهای مرده و زنده، با رفتار غیرارتجاعی المانهای مهاری و سایر اعضای سازه ای تحت بارگذاری دینامیکی و با نامنظمی های پی ممکن است موقعیت مرکز سختی را عوض کند و باعث نامتقارنی سازه یا تشدید آن گردد.در پی ناممنظمی، پیچش در سازه اتفاق می افتد که می تواند باعث خرابیهای گسترده در ساختمان شود. برای اینکه پیچش در ساختمان تحت کنترل درآید و پیچش کمتری در ساختمان اتفاق بیافتد، محققان مطالعات گسترده ای را انجام داده اند و یا در دست بررسی دارند. یکی از روشهای کنترل پیچش استفاده از قطعات الحاقی استهلاک کننده انرژی است. این استهلاک کننده های لرزه ای از قبیل جداکننده های لرزه ای و میراگرها و … می توانند پاسخهای سازه را کاهش دهند و پیچش در سازه را تحت کنترل درآورند. در سالهای اخیر مطالعاتی در زمینه استفاده از این استهلاک کننده ها و نحوه کنترل آنها در پاسخ سازه صورت گرفته است، ولی این تحقیقات به اندازه ای گسترده نبوده است تا بتوان از نتایج آن در ساختمانها استفاده کرد. از اینرو تحقیق حاضر گوشه ای کوچک از این مطالعات است تا بتوان در پیشبرد اهداف ذکر شده کمکی هر چند ناچیز باشد. هدف اصلی این تحقیق مطالعه کنترل پاسخ سازه های نامتقارن با کمک الحاق میراگرهای ویسکوز به سازه می باشد. در مطالعه آزمایشگاهی حاضر از یک مدل با مقیاس ۶/۱ استفاده شده است که توسط دو میراگر ویسکوز پاسخهای آن کنترل می شود. نامتقارنی در مدل بصورت سختی ایجاد شده است. مدل دارای چهار ستون و به ابعاد ۱۰۰*۵۰ سانتی متر می باشد. سازه بر روی میز لرزان نصب شد وشش رکورد زلزله به آن تحمیل شد. موقعیت میراگرها بر روی سازه عوض می شدند. که بصورت کلی پنج حالت برای میراگرها در نظر گرفته شد. خروجیهای آزمایش تغییرمکانها و شتابهای لبه های سازه و مرکز جرم بودند. در آخر نیز نمودارهای بیشینه تغییرمکان دولبه، بیشینه چرخش، تعادل پیچشی و برش پایه به تغییرمکان مرکز جرم رسم گردید.