شناخت خصوصیات پالس‌های پریود بلند برای طراحی سازه‌ها در حوزه نزدیک گسل از اهمیت زیادی برخوردار است. امروزه پی بردن به ویژگی‌های خاص حرکات حوزه نزدیک و اثرات مخرب آن روی سازه‌ها یکی از چالش‌های پیش رو برای زلزله شناسان و مهندسان زلزله می‌باشد. یکی از مهم‌ترین آثار جنبش نیرومند زمین در حوزه نزدیک گسل، پالس‌های پریود بلند ناشی از پدیده‌ی جهت پذیری می‌باشند که عمدتا در ﻣﺆلفه عمود بر گسل پدیدار می‌شوند.
شبیه‌سازی تعینی این پالس‌ها برای نواحی‌ای که از آن داده‌های کافی در دسترس نیست نقش مهمی را در تخمین آن‌ها ایفا می‌کند. برای بررسی اثرات پالس سرعت، مدل‌های ساده شده‌ای نظیر مستطیل، مثلث و سینوس ارائه شدهاست، اما مطالعات اخیرنشان داده است که ساده‌سازی‌های این‌چنینی در مطالعه‌ی رفتار دینامیکی سازه‌ها منجر به نتیجه‌گیری‌های نادرست خواهد شد.
مطالعات جدید ماورودیس و پاپاجورجیو (۲۰۰۳) بر روی تعداد زیادی ازرکوردهای حوزه نزدیک، رابطه‌ی ریاضی را برای شکل پالس سرعت ارائه کرده است که به دلیل سادگی و دقت بالا مورد توجه قرار گرفته‌است. اما به‌دلیل کمی تعداد رکوردهای ثبت شده در حوزه نزدیک، امکان کالیبره کردن و تعیین پارامترهای این مدل با انحراف معیار منطقی وجود ندارد.
در این تحقیق با استفاده از روش اجزای محدود- عدد موج گسسته (Discrete wave-number) و نرم‌افزار مربوط به این روش (Axitra) برای محاسبه تابع گرین محیط لایه‌ای، پدیده‌ی لغزش گسل طی زلزله و ایجاد پالس‌های پریود بلند مورد بررسی عددی قرار گرفته‌است. هم‌چنین با فرضیات گوناگون که بتواند پارامترهای ﻣﺆثر در مدل از جمله نوع گسل، سرعت گسیختگی، بزرگای زلزله و فاصله از گسل را پوشش دهد، رکوردهای حوزه نزدیک زیادی تولید شدهاست و در آخر با تطبیق این رکوردها با مدل تحلیلی ارائه شده توسط ماورودیس و پاپاجورجیو (۲۰۰۳)، پارامترهای اساسی مربوط به پالس‌های پریود بلند مورد تجزیه وتحلیل قرار می‌گیرند. این نتایج را می‌توان برای ارائه روابط آماری کالیبراسیون پالس جهت‌پذیری حوزه نزدیک مورد استفاده قرار داد.
پیش بینی خصوصیات پالس های جهت پذیری حوزه نزدیک گسل با شبیه سازی تعینی و مقیاس کردن آن ها/حسنخانی علی
/توسط Arash Eslamiشناخت خصوصیات پالس‌های پریود بلند برای طراحی سازه‌ها در حوزه نزدیک گسل از اهمیت زیادی برخوردار است. امروزه پی بردن به ویژگی‌های خاص حرکات حوزه نزدیک و اثرات مخرب آن روی سازه‌ها یکی از چالش‌های پیش رو برای زلزله شناسان و مهندسان زلزله می‌باشد. یکی از مهم‌ترین آثار جنبش نیرومند زمین در حوزه نزدیک گسل، پالس‌های پریود بلند ناشی از پدیده‌ی جهت پذیری می‌باشند که عمدتا در ﻣﺆلفه عمود بر گسل پدیدار می‌شوند.
شبیه‌سازی تعینی این پالس‌ها برای نواحی‌ای که از آن داده‌های کافی در دسترس نیست نقش مهمی را در تخمین آن‌ها ایفا می‌کند. برای بررسی اثرات پالس سرعت، مدل‌های ساده شده‌ای نظیر مستطیل، مثلث و سینوس ارائه شدهاست، اما مطالعات اخیرنشان داده است که ساده‌سازی‌های این‌چنینی در مطالعه‌ی رفتار دینامیکی سازه‌ها منجر به نتیجه‌گیری‌های نادرست خواهد شد.
مطالعات جدید ماورودیس و پاپاجورجیو (۲۰۰۳) بر روی تعداد زیادی ازرکوردهای حوزه نزدیک، رابطه‌ی ریاضی را برای شکل پالس سرعت ارائه کرده است که به دلیل سادگی و دقت بالا مورد توجه قرار گرفته‌است. اما به‌دلیل کمی تعداد رکوردهای ثبت شده در حوزه نزدیک، امکان کالیبره کردن و تعیین پارامترهای این مدل با انحراف معیار منطقی وجود ندارد.
در این تحقیق با استفاده از روش اجزای محدود- عدد موج گسسته (Discrete wave-number) و نرم‌افزار مربوط به این روش (Axitra) برای محاسبه تابع گرین محیط لایه‌ای، پدیده‌ی لغزش گسل طی زلزله و ایجاد پالس‌های پریود بلند مورد بررسی عددی قرار گرفته‌است. هم‌چنین با فرضیات گوناگون که بتواند پارامترهای ﻣﺆثر در مدل از جمله نوع گسل، سرعت گسیختگی، بزرگای زلزله و فاصله از گسل را پوشش دهد، رکوردهای حوزه نزدیک زیادی تولید شدهاست و در آخر با تطبیق این رکوردها با مدل تحلیلی ارائه شده توسط ماورودیس و پاپاجورجیو (۲۰۰۳)، پارامترهای اساسی مربوط به پالس‌های پریود بلند مورد تجزیه وتحلیل قرار می‌گیرند. این نتایج را می‌توان برای ارائه روابط آماری کالیبراسیون پالس جهت‌پذیری حوزه نزدیک مورد استفاده قرار داد.