مقایسه عملکرد سازه های بتنی طراحی شده با روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییر مکان و ویرایش سوم استاندارد۲۸۰۰/ کفاشیان آذری محمد

روش های طراحی مبتنی بر تغییر مکان به عنوان جدیدترین ابزار طراحی بر اساس عملکرد ارائه شده اند . از میان روش های متعددی که برای طراحی مبتنی بر تغییر مکان در سال های اخیر پیشنهاد شده است ، تعداد بسیار کمی به صورت استاندارد و مناسب جهت بکارگیری در آیین نامه های طراحی مدرن می باشند . در این پایان نامه روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییر مکان (۲۰۰۳) Priestley برای سازه های بتن آرمه منظم و انعطاف پذیر ارائه شده، در نظر گرفته شده است. هدف از این مطالعه ارائه راهکارهای طراحی قابل اطمینان با عملکرد مشخص برای این نوع از سازه ها در برابر سطوح لرزه ای مختلف می باشد . با توجه به مطالعات انجام پذیرفته توسط (۲۰۰۵)Priestley , Pettinga که کاربرد این روش بر روی سیستم های لوله ای می باشد ، نیاز به مطالعه و بررسی نتایج کاربرد این روش بر روی سیستم های انعطاف پذیر احساس می شد. در این مطالعه سازه های ۴ ، ۸ ، ۱۲ ، ‎۱۶ طبقه بتن آرمه خمشی منظم و انعطاف پذیر مورد مطالعه قرار گرفته است. سازه های مذکور به روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییر مکان و روش نیرویی مبتنی بر آیین نامه ‎۲۸۰۰ طراحی شده اند. برای ارزیابی عملکرد سازه ها و مقایسه روش های مختلف طراحی، سازه های مذکور تحت دو دسته شتابنگاشت ساختگی و واقعی مقیاس شده که منطبق بر طیف طرح ویرایش سوم استاندارد ‎۲۸۰۰ می باشند، تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی شده اند. در پایان رفتار سازه های طراحی شده به دو روش با هم مقایسه شده و مشاهده گردید؛ که در سازه های طراحی شده به روش مستقیم مبتنی بر تغییر مکان اهداف عملکردی مورد نظر که نسبت تغییرمکان طبقات به مقدار ‎۲ درصد بوده تامین شده است .این در حالی است که در تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی ، اهداف عملکردی سازه های طراحی شده به روش آئین نامه ‎۲۸۰۰ که در مرحله طراحی با مقادیر مجاز بند (۲-‎۵) آئین نامه کنترل شده اند، از حدود مجاز فراتر رفته اند.