معیارهای تشخیص آسیب در سازه های فولادی با استفاده از داده های ثبت شده/نایبی امیرحسین

تبدیل هیلبرت-هوآنگ از دو بخش تجزیه تجربی مودی و تحلیل طیفی هیلبرت تشکیل شده است. این تبدیل در بخش تحلیل طیفی هیلبرت دارای محدودیت هایی است که خوانایی و دقت پاسخ های فرکانسی سیگنال ها را تا اندازه زیادی تحت تاثیر قرار می دهد. تاکنون تمرکز اصلی تحقیقات انجام گرفته بر روی قسمت تجزیه تجربی مودی بوده است و در مقابل برای ارتقاء عملکرد تحلیل طیفی هیلبرت تحقیقات کمتری صورت گرفته است. در سال ‎۲۰۰۹ بهار و رمضانی به منظور ارتقاء تبدیل هیلبرت-هوآنگ، تحلیل طیفی هیلبرت با یک روش پیشنهادی پنج مرحله ای جایگزین گردید و برای صحت سنجی آن، شش مثال عددی در نظر گرفته شد و در هر مورد مقایسه بین نتایج حاصل از تبدیل های کلاسیک و ارتقاءیافته انجام شد. با مقایسه نتایج حاصل از تبدیل کلاسیک و ارتقاء یافته، عملکرد بهتر و دقیق‌تر تبدیل ارتقاء یافته نسبت به کلاسیک نشان داده شد. هدف تحقیق حاضر، تشخیص آسیب در قابهای فلزی با استفاده از تبدیل ارتقاءیافته هیلبرت هوانگ است که در آن انواع شاخصها از جمله توابع مودی ذاتی، فرکانس آنی و فرکانس میانگین و فاز و انرژی هیلبرت و نسبت میرایی مورد بررسی قرار گرفته است. آسیب در اعضای قاب به دو صورت کاهش مقاومت و همچنین کاهش سختی(تشکیل مفصل) تعریف شده است. با کاهش مقاومت اعضای قاب شاخص فرکانس میانگین برای نشان دادن این کاهش تعریف شده است. با استفاده از این شاخص علاوه بر تشخیص آسیب میتوان شدت آسیب وارده و مکان آسیب به قاب را نیز بررسی کرد که این شاخص روی ‎۳ قاب ‎۱ و‎۳ و ‎۵ طبقه اعمال شده است. به منظور تشخیص تشکیل مفاصل در قاب نیز شاخص نسبت میرایی با استفاده از منحنی پاسخ-فرکانس تعریف شده است. برای بررسی صحت عملکرد این شاخص، بر روی ‎۲ قاب فولادی ‎۱ و ‎۳ طبقه اعمال شده است.