یکی از روشهای تحلیل به منظور طراحی سازه‌ها, روش تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی است. این روش تحلیل, نسبت به دیگر روشها مانند استاتیکی معادل و طیفی, کمتر برای طراحی سازه‌ها استفاده شده است. دلایل استفاده نکردن از این روش تاکنون, مشکل بودن انجام این تحلیل ها, وقت گیر و پرهزینه بودن, لزوم تجربه درمورد قضاوت نتایج و۰۰۰ بوده است. با توجه به اینکه نرم افزارهای تحلیلی جدید, پیشرفت قابل ملاحظه ای در روشهای تحلیل غیرخطی داشته اند, از چندین سال قبل, محققان به استفاده از این روش به منظور طراحی سازه ترغیب شده اند.
مطالعات اصلی در این زمینه, توسط«فینتل» و «گوش» در سال ۱۹۸۱, «کاپوس» و «مناف پور» در سال ۲۰۰۱ و «رومائو و همکاران» در سال ۲۰۰۲ انجام گردیده است. دراین تحقیق تعداد چهار سازه قابی دو بعدی با تعداد طبقات ۱, ۴, ۷ و ۱۰ درنظر گرفته شده است.
سیستم سازه ای این مدل ها قاب خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط می باشد. دو نوع تحلیل طیقی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی(به روش انتگرال گیری گام به گام) برروی سازه‌ها انجام گردیده است. براساس نتایج تحلیل طیفی, ساختمان ها بصورت طیفی طراحی شد. همچنین با استفاده از نتایج تحلیل غیرخطی( با استفاده از سه شتابنگاشت السنترو, منجیل و طبس) طراحی سازه انجام گردید. پس از طراحی سازه‌ها به دو روش ذکر شده, ارزیابی آنها توسط تحلیل های غیرخطی تاریخچه زمانی انجام شد. برای این ارزیابی, از شش شتابنگاشت کرن کاونتی, سن فرناندو, نورث ریج, ناغان, ارمنستان و آوج استفاده گردید. چندین پارامتر از جمله تغییرمکان نسبی بین طبقه ای, میزان چرخش مفاصل پلاستیک تیر و ستون و مقدار آرماتور مصرفی درتیر و ستونها مورد مطالعه و مقایسه قرارگرفت.
بنابر نتایج بدست آمده, استفاده مستقیم از نتایج تحلیل های دینامیک غیر خطی بدون اعمال راهکارهایی برای تنظیم رابطه بین مقاومت و شکل پذیری تیر و ستونها نمی تواند تفاوت های فاحشی در نحوه عملکرد سازه بوجود بیاورد.
روش طراحی لرزه ای براساس آنالیز دینامیکی غیرخطی/امین فر محسن
/توسط Arash Eslamiیکی از روشهای تحلیل به منظور طراحی سازه‌ها, روش تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی است. این روش تحلیل, نسبت به دیگر روشها مانند استاتیکی معادل و طیفی, کمتر برای طراحی سازه‌ها استفاده شده است. دلایل استفاده نکردن از این روش تاکنون, مشکل بودن انجام این تحلیل ها, وقت گیر و پرهزینه بودن, لزوم تجربه درمورد قضاوت نتایج و۰۰۰ بوده است. با توجه به اینکه نرم افزارهای تحلیلی جدید, پیشرفت قابل ملاحظه ای در روشهای تحلیل غیرخطی داشته اند, از چندین سال قبل, محققان به استفاده از این روش به منظور طراحی سازه ترغیب شده اند.
مطالعات اصلی در این زمینه, توسط«فینتل» و «گوش» در سال ۱۹۸۱, «کاپوس» و «مناف پور» در سال ۲۰۰۱ و «رومائو و همکاران» در سال ۲۰۰۲ انجام گردیده است. دراین تحقیق تعداد چهار سازه قابی دو بعدی با تعداد طبقات ۱, ۴, ۷ و ۱۰ درنظر گرفته شده است.
سیستم سازه ای این مدل ها قاب خمشی بتنی با شکل پذیری متوسط می باشد. دو نوع تحلیل طیقی و دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی(به روش انتگرال گیری گام به گام) برروی سازه‌ها انجام گردیده است. براساس نتایج تحلیل طیفی, ساختمان ها بصورت طیفی طراحی شد. همچنین با استفاده از نتایج تحلیل غیرخطی( با استفاده از سه شتابنگاشت السنترو, منجیل و طبس) طراحی سازه انجام گردید. پس از طراحی سازه‌ها به دو روش ذکر شده, ارزیابی آنها توسط تحلیل های غیرخطی تاریخچه زمانی انجام شد. برای این ارزیابی, از شش شتابنگاشت کرن کاونتی, سن فرناندو, نورث ریج, ناغان, ارمنستان و آوج استفاده گردید. چندین پارامتر از جمله تغییرمکان نسبی بین طبقه ای, میزان چرخش مفاصل پلاستیک تیر و ستون و مقدار آرماتور مصرفی درتیر و ستونها مورد مطالعه و مقایسه قرارگرفت.
بنابر نتایج بدست آمده, استفاده مستقیم از نتایج تحلیل های دینامیک غیر خطی بدون اعمال راهکارهایی برای تنظیم رابطه بین مقاومت و شکل پذیری تیر و ستونها نمی تواند تفاوت های فاحشی در نحوه عملکرد سازه بوجود بیاورد.