به طور کلی، سیستم کوهزایی آلپ – هیمالیا، کمربند چین خورده تراستی زاگرس در نتیجه همگرایی و بسته شدن حوزه های اقیانوسی نئوتتیس بین عربستان و اوراسیا است. بر اساس ثبت لرزه نگاری پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله و موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، مکانیسم کانونی برای رویدادهای بابزرگی بیش از ۵/۴ تعیین شد. به منظور محاسبه تانسور ممان نرم افزار ایزولا استفاده شد که شامل روش واهمامیخت کیکوچی و کاناموری (۱۹۹۱) برای فواصل محلی و ناحیه ای است و در آن توابع گرین با استفاده از روش عدد موج ناپیوسته ارائه شده توسط بوشون، ۱۹۸۱ محاسبه می شود (سکوس و زاهرادنیک، ۲۰۰۸) . در این پژوهش تانسور مممان ۱۹ زمین لرزه در منطقه زاگرس مرکزی با روش وارون سازی شکل موج در حوزه زمان محاسبه شده است. و در پایان توانستیم با کمک مکانیسم های کانونی حل شده، گسلهای جدید فعال در زاگرس مرکزی که هنوز به نقشه در نیامده اند را شناسایی کنیم، در حاشیه خلیج فارس سازوکارهای معکوس با عمق متوسط (بین ۸ تا ۱۵ کیلومتر) در مجاورت گسلهای پیش ژرفای زاگرس و پیشانی کوهستان محاسبه شده است که با در نظر گرفتن صفحه با شیب به سمات شمال این گسلها بعنوان صفحه اصلی معرف راندگیهای به سمت شمال است که می تواند تاییدی دیگر با غالب بودن مولفه فشار در این منطقه باشد. به سمت غرب در مجاورت منطقه زمین لرزه ۲۰ فروردین ۱۳۹۲ کاکی سازکارهای محاسبه شده دارای حرکات امتداد لغز راستگرد با مولفه فشاری، سازگاری خوبی با وجود یکی از زون های گسلی شناخت شده منطقه به نام زون گسلی برازجان دارد و همچنین سازوکارهای فشاری حکایت از یک زون گسلی پیچیده دارد. بنظر می رسد مولفه های امتداد لغز در این منطقه متاثر از حرکت انتقالی بلوک عربستان به سمت ایران باشد. تنوع سازوکارهای امتداد لغز در این زون گسلی نیز نشانگر پیچیدگی ساختاری در این منطقه است.
شناسایی موقعیت و سازو کار بهینه زمین لرزه های زاگرس مرکزی با استفاده از مدلسازی شکل موج/ثانی طباطبایی مهناز سادات
/توسط Arash Eslamiبه طور کلی، سیستم کوهزایی آلپ – هیمالیا، کمربند چین خورده تراستی زاگرس در نتیجه همگرایی و بسته شدن حوزه های اقیانوسی نئوتتیس بین عربستان و اوراسیا است. بر اساس ثبت لرزه نگاری پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله و موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، مکانیسم کانونی برای رویدادهای بابزرگی بیش از ۵/۴ تعیین شد. به منظور محاسبه تانسور ممان نرم افزار ایزولا استفاده شد که شامل روش واهمامیخت کیکوچی و کاناموری (۱۹۹۱) برای فواصل محلی و ناحیه ای است و در آن توابع گرین با استفاده از روش عدد موج ناپیوسته ارائه شده توسط بوشون، ۱۹۸۱ محاسبه می شود (سکوس و زاهرادنیک، ۲۰۰۸) . در این پژوهش تانسور مممان ۱۹ زمین لرزه در منطقه زاگرس مرکزی با روش وارون سازی شکل موج در حوزه زمان محاسبه شده است. و در پایان توانستیم با کمک مکانیسم های کانونی حل شده، گسلهای جدید فعال در زاگرس مرکزی که هنوز به نقشه در نیامده اند را شناسایی کنیم، در حاشیه خلیج فارس سازوکارهای معکوس با عمق متوسط (بین ۸ تا ۱۵ کیلومتر) در مجاورت گسلهای پیش ژرفای زاگرس و پیشانی کوهستان محاسبه شده است که با در نظر گرفتن صفحه با شیب به سمات شمال این گسلها بعنوان صفحه اصلی معرف راندگیهای به سمت شمال است که می تواند تاییدی دیگر با غالب بودن مولفه فشار در این منطقه باشد. به سمت غرب در مجاورت منطقه زمین لرزه ۲۰ فروردین ۱۳۹۲ کاکی سازکارهای محاسبه شده دارای حرکات امتداد لغز راستگرد با مولفه فشاری، سازگاری خوبی با وجود یکی از زون های گسلی شناخت شده منطقه به نام زون گسلی برازجان دارد و همچنین سازوکارهای فشاری حکایت از یک زون گسلی پیچیده دارد. بنظر می رسد مولفه های امتداد لغز در این منطقه متاثر از حرکت انتقالی بلوک عربستان به سمت ایران باشد. تنوع سازوکارهای امتداد لغز در این زون گسلی نیز نشانگر پیچیدگی ساختاری در این منطقه است.