با توجه به خسارات جبران ناپذیر زلزلهها خصوصاً زمانی که در سازه پیچش بوجود می آید، یافتن راهی برای کنترل پاسخ سازه ضروری می باشد. یکی از روشهای مؤثر در کاهش پاسخ دینامیکی سازهها استفاده از میراگرهای الحاقی است و یکی از ساده ترین و مؤثرترین میراگرها که امکانات ساخت و اجرای آن در کشورمان موجود می باشد، میراگر جاری شونده است.
در پروژه حاضر به بررسی رفتار این میراگر در ساختمانهای سه بعدی دارای پیچش پرداخته شده است. بدین منظور قاب یک طبقه و چهار طبقه خمشی انتخاب گشته و در سه حالت خمشی، با میراگر(شامل بادبندو قطعه میراگر)، وبادبند به تنهایی( همان بادبند استفاده شده با میراگر جاری شونده) مورد بررسی قرارگرفته است. برای این سازهها پنج خروج از مرکزیت از صفر تا ۲۵/۰ بعد سازه در نظر گرفته و برای پنج شتابنگاشت مختلف السنترو، سان فرناندو، ناغان، منجیل و طبس که همگی با شتاب g35/0 همپایه شده اند، تحلیل گشته اند.
سازه چهارطبقه به دو صورت ستونهای واحد در چهار طبقه و ستونهای متفاوت در چهار طبقه تحلیل شده است. همچنین برای قاب چهار طبقه از دو نوع بادبند با مقاطع مختلف استفاده شده است. کلیه تحلیل ها بصورت غیر خطی تاریخچه زمانی بوده و با استفاده از برنامه غیر خطی DRAIN-3DX انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که سازه با میراگر نسبت به سازه خمشی عملکرد بسیار مناسب دارد. نتایج این سازه در برخی از پاسخ ها مثل تغییر مکانها و تغییرمکانهای نسبی از قاب بادبندی بیشتر بوده که به علت سختی بیشتر قاب بادبندی است. همچنین استفاده از میراگر برای تمام قابها در مقایسه با دو حالت دیگر سبب کاهش خسارت وارد آمده به سازه و کاهش چشمگیر تعداد مفاصل پلاستیک شده است.
بررسی رفتار دینامیکی غیر خطی سازههای فولادی میان مرتبه پیچشی با میراگر جاری شونده/صاحب الزمانی علی
/توسط Arash Eslamiبا توجه به خسارات جبران ناپذیر زلزلهها خصوصاً زمانی که در سازه پیچش بوجود می آید، یافتن راهی برای کنترل پاسخ سازه ضروری می باشد. یکی از روشهای مؤثر در کاهش پاسخ دینامیکی سازهها استفاده از میراگرهای الحاقی است و یکی از ساده ترین و مؤثرترین میراگرها که امکانات ساخت و اجرای آن در کشورمان موجود می باشد، میراگر جاری شونده است.
در پروژه حاضر به بررسی رفتار این میراگر در ساختمانهای سه بعدی دارای پیچش پرداخته شده است. بدین منظور قاب یک طبقه و چهار طبقه خمشی انتخاب گشته و در سه حالت خمشی، با میراگر(شامل بادبندو قطعه میراگر)، وبادبند به تنهایی( همان بادبند استفاده شده با میراگر جاری شونده) مورد بررسی قرارگرفته است. برای این سازهها پنج خروج از مرکزیت از صفر تا ۲۵/۰ بعد سازه در نظر گرفته و برای پنج شتابنگاشت مختلف السنترو، سان فرناندو، ناغان، منجیل و طبس که همگی با شتاب g35/0 همپایه شده اند، تحلیل گشته اند.
سازه چهارطبقه به دو صورت ستونهای واحد در چهار طبقه و ستونهای متفاوت در چهار طبقه تحلیل شده است. همچنین برای قاب چهار طبقه از دو نوع بادبند با مقاطع مختلف استفاده شده است. کلیه تحلیل ها بصورت غیر خطی تاریخچه زمانی بوده و با استفاده از برنامه غیر خطی DRAIN-3DX انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که سازه با میراگر نسبت به سازه خمشی عملکرد بسیار مناسب دارد. نتایج این سازه در برخی از پاسخ ها مثل تغییر مکانها و تغییرمکانهای نسبی از قاب بادبندی بیشتر بوده که به علت سختی بیشتر قاب بادبندی است. همچنین استفاده از میراگر برای تمام قابها در مقایسه با دو حالت دیگر سبب کاهش خسارت وارد آمده به سازه و کاهش چشمگیر تعداد مفاصل پلاستیک شده است.