آنالیز غیرخطی استاتیکی مودال برای سازه‌های بلند/پوری محمود

با افزایش دانش بشر درباره پدیده زلزله و نحوه رفتار سازه‌ها در زمان زلزله, راهکاری جدیدی برای افزایش ایمنی ساختمانها در برابر این پدیده ارائه شده است. در راهکارهای ارائه شده عمدتا تأکید برروی رفتار سازه‌ها می باشد. طراحی برمبنای رفتار سازه روش جدیدی را در زمینه طراحی به وجود آورده است که طراحی براساس عملکرد نامیده می شود. طراحی براساس عملکرد برمبنای طراحی در حالت حدی می باشد. روشهای که در طراحی براساس عملکرد مطرح می شوند عمدتا بر مبنای آنالیز غیرخطی استاتیکی می باشند. دلیل استفاده از آنالیزهای غیرخطی استاتیکی سرعت بالای انجام این آنالیزها و سادگی تفسایر نتایج این آنالیزها است. در این تحقیق روش آنالیز غیرخطی مودی(Modal Pushover analysis) مورد توجه قرارگرفته و علاوه برن تأثیر نحوه توزیع بارجانبی در پاسخ سازه نیز مورد توجه قرارگرفته و نتایج تحلیل با نتایج حاصل از آنالیز غیرخطی دینامیکی مقایسه شده است. در این تحقیق مدلهای ۵, ۱۰, ‎۱۵ و ‎۲۰ طبقه بتنی خمشی انتخاب شده است. با توجه به تأثیر بسیار زیاد مودهای بالاتر در پاسخ سازه در سازه‌های بلند تلاش شده است با ارائه راهکارهای نتایج حاصل از آنالیز غیرخطی استاتیکی به نتایج حاصل از آنالیز غیرخطی دینامیکی نزدیک تر شود. پارامترهایی که در این تحقیق مورد بررسی قرارگرفته اند عبارتند از: الف- تغییرمکان حداکثر طبقات ب- تغییرمکان نسبی طبقات(Driftt Ratio) نتایج تحقیق حاکی از آن است که اگر چه روشهای آنالیز غیرخطی استاتیکی نسبت به روش دینامیکی تاریخچه زمانی دارای خطا می باشد اما با میانگین گیری از نتایج می توان میزان خطا را کاهش داد.