مقایسه عملکرد سازه ه‌ای بتنی طراحی شده با روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان و ویرایش سوم استاندارد ۲۸۰۰
محمد کفاشیان و امید بهار
روشهای طراحی مبتنی بر تغییرمکان جدیدترین ابزار طراحی بر اساس عملکرد است که امروزه توجه محققین زیادی را به خود جلب نموده است. اما تعداد بسیار کمی از این روشها به صورت استاندارد و مناسب جهت بکارگیری در آیین‌نامه‌های طراحی مدرن می‌باشند. در این مقاله رفتار غیرارتجاعی چهار سازه بتنی قاب خمشی منظم و انعطاف‌پذیر با ارتفاع چهار، هشت، دوازده و شانزده طبقه که با دو دیدگاه متفاوت تغییرمکانی و نیرویی طراحی شده‌اند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در روش طراحی براساس نیرو از نیروهای لرزه‌ای ویرایش سوم استاندارد ۲۸۰۰ [۱] و در روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان مطالعات انجام پذیرفته توسط پتین‌گا و پریستلی [۲] مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور ارزیابی عملکرد لرزه‌ای این سازه‌ها و مقایسه روشهای مختلف طراحی، تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی غیرخطی تحت دو دسته شتابنگاشت “مصنوعی” و “واقعی مقیاس شده” که طیف پاسخ همگی آنها منطبق بر طیف طرح ویرایش سوم استاندارد ۲۸۰۰ می‌باشد، انجام پذیرفته است. بررسیها نشان می‌دهند سازه‌های طراحی شده به روش تغییرمکان در مقابل روش نیرویی در حین وقوع زلزله رفتاری مناسبتر و قابل پیش‌بینی‌تر داشته و در موارد بیشتری اهداف عملکردی مورد نظر را تأمین می‌نمایند.
Full Paper
Special Issue Winter 2009
/در مجله JSEE /توسط adminمقایسه عملکرد سازه ه‌ای بتنی طراحی شده با روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان و ویرایش سوم استاندارد ۲۸۰۰
محمد کفاشیان و امید بهار
روشهای طراحی مبتنی بر تغییرمکان جدیدترین ابزار طراحی بر اساس عملکرد است که امروزه توجه محققین زیادی را به خود جلب نموده است. اما تعداد بسیار کمی از این روشها به صورت استاندارد و مناسب جهت بکارگیری در آیین‌نامه‌های طراحی مدرن می‌باشند. در این مقاله رفتار غیرارتجاعی چهار سازه بتنی قاب خمشی منظم و انعطاف‌پذیر با ارتفاع چهار، هشت، دوازده و شانزده طبقه که با دو دیدگاه متفاوت تغییرمکانی و نیرویی طراحی شده‌اند، مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است. در روش طراحی براساس نیرو از نیروهای لرزه‌ای ویرایش سوم استاندارد ۲۸۰۰ [۱] و در روش طراحی مستقیم مبتنی بر تغییرمکان مطالعات انجام پذیرفته توسط پتین‌گا و پریستلی [۲] مورد استفاده قرار گرفته است. به منظور ارزیابی عملکرد لرزه‌ای این سازه‌ها و مقایسه روشهای مختلف طراحی، تحلیل تاریخچه زمانی دینامیکی غیرخطی تحت دو دسته شتابنگاشت “مصنوعی” و “واقعی مقیاس شده” که طیف پاسخ همگی آنها منطبق بر طیف طرح ویرایش سوم استاندارد ۲۸۰۰ می‌باشد، انجام پذیرفته است. بررسیها نشان می‌دهند سازه‌های طراحی شده به روش تغییرمکان در مقابل روش نیرویی در حین وقوع زلزله رفتاری مناسبتر و قابل پیش‌بینی‌تر داشته و در موارد بیشتری اهداف عملکردی مورد نظر را تأمین می‌نمایند.
Full Paper