مشارکت مردمی نیازمند زمینه هایی است که در حال حاضر کشور فاقد آن است؛ لذا مشارکت مردم در تجربه بازسازی شهر بم چندان مورد توجه قرار نگرفت.
استادیار پژوهشکده مدیریت خطر پذیری و بحران ضمن اعلام مطلب فوق؛ افزود: بازسازی شهر بم طبق تدوین سیاست ها و پیش بینی برنامه بازسازی مبتنی بر توسعه پیش نرفت و مشارکت مردمی نیز در فرایند بازسازی چندان مورد استفاده واقع نگردید.
دکتر “ژیلاپویان” اضافه کرد: در برنامه بازسازی شهر بم مقرر بود بازسازی براساس فرایند برنامه ریزی با تاکید بر در جاسازی و ابعاد فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی و نیز تصویب سیاستهای بازسازی و احیای اقتصادی شهر صورت گیرد.
وی سیاست های مدیریت ساخت برمبنای مشارکت مردم، سیاستهای مالی، انتخاب سطح زیر بنای مسکونی، تکنولوژی ساخت را از جمله سیاست هایی ذکر کرد که مقرر بود در بازسازی بم مد نظر قرار گیرند.
دکتر پویان خاطر نشان کرد: در عمل تجربیات بازسازی شهر بم نشان داد که در این زمین لرزه اصول کاهش خطر پذیری در برابر زلزله در ساخت و سازهای جدید به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفت و ساخت و سازها همچنان در حریم گسل ها انجام شد. تراکم ساختمان ها، مکان یابی و توزیع زیر ساختهای ضروری نیز بدون توجه به سیاست ها و برنامه های اتخاذ شده صورت پذیرفت.
این عضو هیات علمی پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله چهارچوب زمانی پیش بینی شده برای بازسازی را کوتاه دانسته و افزود: این در حالی بود که براساس بازدیدی که ۴ سال بعد در سال ۸۶ از بم بعمل آمد، هنوز مردم در کانکس ها زندگی می کردند.
وی اعتبارات در نظر گرفته برای بازسازی مناطق زلزله زده را ناکافی ارزیابی کرده و آن را یکی از مشکلات عمده در تعویق امر بازسازی دانست.
دکتر پویان مالکیت اراضی واقع بر مسیرهای رفت و آمد را یکی دیگر از مشکلات بازسازی شهر بم ذکر نمود