وقوع زلزله‌ها به تنهایی سبب خسارات جانی، اقتصادی و اجتماعی نمی‌شوند؛ بلکه، بر اثر اندرکنش نامطلوب حرکات زمین با محیط زیست و مستحدثات فاجعه می‌آفرینند. کاهش خطرهای ناشی از زلزله و بالتبع توسعه پایدار کشور تنها با ایمن‌سازی و مقاوم‌سازی ساختمانها، شریانهای‌حیاتی و تأسیسات زیر‌بنایی امکان‌پذیر می‌باشد.
برنامه ها
به منظور کنترل و کاهش خطر‌پذیری، آسیب‌پذیری و توسعه فرهنگ ایمن‌سازی در برابر زلزله، پژوهشکده مهندسی سازه با برنامه‌ها و وظایف زیر در پژوهشگاه ایجاد شده‌است:
- مطالعات و تحقیقات جامع تحلیلی، تجربی، میدانی و دستگاهی ایمن‌سازی لرزهای ساخت و سازها (ساختمانها، شریانهای حیاتی، سازه‌های نیروگاهی و صنعتی، تأسیسات مهم مانند سدها، پلها، مخازن و مشابه آنها)؛
- گسترش روشهای طراحی لرزهای ساخت ابنیه جدید، مقاوم‌سازی ساختمانهای موجود دربرابر زلزله و تدوین آیین‌نامه و دستورالعملهای مربوطه؛
- توسعه فناوری جدید ساختمانی برای تولید نیمه صنعتی ساختمانهای مقاوم در برابر زلزله؛
- تحلیل آسیب‌پذیری شهرها و روستاها، تدوین روشهای کاهش آسیب‌پذیری و کمک به اجرای آن؛
- مطالعه و ارائه روشهای مناسب اقتصادی و اجرایی برای کاهش آثار مخرب زلزله در بناها؛
- هماهنگ‌سازی آخرین دستاوردهای علمی و فنی در مورد طراحی و مقاوم‌سازی کلیه مستحدثات موجود در کشور؛
- ایجاد، توسعه و بهبود امکانات آزمایشگاهی، تجهیزات اندازه‌گیری و نصب وسایل اندازه‌گیری در سازه‌های مهم؛
- همکاری با صنعت، سازمانهای اجرایی و جامعه مهندسی کشور از طریق ارائه خدمات مشاوره‌ای؛
- برگزاری دوره دکترای مهندسی عمران- زلزله(سازه)؛
- همکاریهای علمی – پژوهشی و فناوری با مراکز تحقیقاتی- آموزشی و انجمنهای علمی و مهندسی داخل و خارج از کشور؛
گروه های پژوهشی
پژوهشکده مهندسی سازه برای تحقق اهداف مذکور، برنامه‌های خود را در قالب گروه‌های پژوهشی زیر سازماندهی شده اند: