در ساعت ۴:۳۱ به وقت محلی (۱۲:۳۰:۵۵ به وقت UTC) صبح روز دوشنبه ۲۷ دی ۱۳۷۲ (۱۷ ژانویه ۱۹۹۴)، زمین‌لرزه نورثریج با بزرگای گشتاوری Mw=6.7 و عمق کانونی ۱۹ کیلومتر، منطقه دره سان فرناندو در کالیفرنیای جنوبی را به لرزه در آورد. کانون این زلزله در ۳۲ کیلومتری شمال غربی لس آنجلس و در راستای یک گسل راندگی کور واقع بود و گسلش سطحی کمی به‌همراه داشت. بیشینه شتاب ثبت شده حدود ۱٫۸g و مربوط به ایستگاه شتابنگاری تارزانا واقع در ۷ کیلومتری جنوب رومرکز زلزله بوده است. در اثر زلزله ۱۹۹۴ نورثریج، حداکثر میزان بالاافتادگی (uplift) زمین حدود ۱۵ سانتی‌متر در کوه‌های سانتا سوزانا ایجاد شد و تعداد زیادی زمین‌لغزش و سنگ‌افت در مناطق کوهستانی رخ داد که منجر به مسدود کردن برخی از جاده ها گردید. به‌علاوه، چندین ترک سطحی زمین در گرانادا هیلز و در پوتررو کانیون و پدیده روانگرایی در سیمی ولی و در برخی دیگر از نقاط منطقه لوس آنجلس مشاهده شد. این زمین‌لرزه در نزدیکی پهنه پرجمعیتی رخ داد و ۵۷ کشته، بیش از ۵۰۰۰ زخمی و ۲۰۰۰۰ بی‌خانمان برجای گذاشت. این رخداد آسیب‌های سازه‌ای شامل فروپاشی جزئی یا کامل ساختمان‌ها را به‌همراه داشت، به‌طوری که بیش از ۴۰۰۰۰ ساختمان در لس‌آنجلس، ونتورا، اورنج کانتی و سان برناردینو دچار صدمه شد. زلزله ۱۹۹۴ نورثریج، گرانترین فاجعه زمین لرزه در تاریخ ایالات متحده به شمار می‌رود، به‌طوری که خسارتی بالغ بر ۲۰ میلیارد دلار به بار آورد و بدین‌ترتیب توجه پژوهش‌های علمی و مهندسی را به خود معطوف کرد. شدیدترین آسیب در دره سان فرناندو رخ داد و حداکثر شدت زلزله (IX) در نزدیکی نورتریج و در شرمن اوکس مشاهده شد. هم‌چنین شدت کمتر اما قابل‌توجهی در فیلمور، گلندیل، سانتا کلاریتا، سانتا مونیکا، سیمی ولی و در غرب و مرکز لس آنجلس ایجاد شد. به‌علاوه، این زلزله با آتش‌سوزی گسترده‌ای همراه بود که بر میزان خسارات وارده افزود.
