حرکات زمین در حوزه ی نزدیک گسل دارای ویژگی های متفاوتی نسبت به حرکات دور از گسل است که این امر می تواند تاثیر بسزایی بر پاسخ سازه ها در برابر زمین لرزه داشته باشد. ویژگی هایی که این زلزله ها را متمایز می کند شامل اثرات جهت پذیری پیش رونده در جهت عمود بر امتداد گسل و جابجایی ماندگار در جهت موازی با امتداد گسل است. ساختگاه ها ی نزدیگ گسل های لرزه زا ممکن است اثرات جهت پذیری پیش رونده را وقتی که گسلش با سرعتی نزدیک به سرعت موج برشی به سمت ساختگاه منتشر می شود، تجربه کنند. این اثر به صورت یک پالس با دامنه و دوره تناوب بالا در نگاشت سرعت و برخی اوقات در نگاشت شتاب مشاهده می شود. نگاشت های حوزه ی نزدیک به دست آمده از زلزله-های بزرگ به این موضوع اشاره می کند که دامنه این پالس با بزرگای زلزله ارتباط مستقیمی دارد. این وابستگی باعث می شود که در طیف پاسخ نگاشت های حوزه نزدیک گسل پالس هایی مشاهده شود که دامنه و دوره تناوب آنها با بزرگ شدن بزرگای زلزله و به تبع آن اندازه ی اسپریتی ها افزایش یابد. با این وجود اثر شرایط ساختگاهی بر روی مشخصات پالس جهت پذیری به طور کامل مشخص نبوده و نیازمند تحقیق خصوصا با استفاده از نگاشتهای ثبت شده در زلزله های حوزه نزدیک گسل می -باشد. در این تحقیق رابطه بین دامنه و پریود پالس با شرایط ساختگاه بررسی شده است. بدین منظور نگاشت های حاصل از زلزله -های چی چی- تایوان (۱۹۹۹)، کوجائیلی- ترکیه (۱۹۹۹)، نورتریج- آمریکا (۱۹۹۴) و لوماپریتا- آمریکا (۱۹۸۹) به دلیل تنوع نوع خاک در نگاشت ها ی حوزه ی نزدیک گسل آنها، انتخاب شده است. کلیه شتاب نگاشت هایی منتخب به-گونه ای بررسی و انتخاب شده اند که دارای پالس جهت پذیری باشند. ضمنا ساختگاه های آنها بر اساس نوع خاک (مطابق استاندارد ۲۸۰۰ ایران) طبقه بندی شده است. برای هر شتاب نگاشت طیف های پاسخ شتاب و سرعت در انواع خاک رسم شده است. با مقایسه میانگین طیف های پاسخ در هر رده خاک و همچنین نتایج محاسبات نسبت طیفی خاک به سنگ ملاحظه گردید که در بیشتر زلزله ها در دوره تناوب های بالاتر از ۰/۸ ثانیه دامنه پالس در حوزه زمانی و مقادیر طیفی توسط خاکهای نرمتر تقویت شده است و طیف خاکهای نرم بالاتر از طیف خاکهای سخت تر قرار می گیرد.
اثر نوع ساختگاه بر مشخصات پالس حوزه نزدیک گسل/ آژند سهیلا
/توسط Arash Eslamiحرکات زمین در حوزه ی نزدیک گسل دارای ویژگی های متفاوتی نسبت به حرکات دور از گسل است که این امر می تواند تاثیر بسزایی بر پاسخ سازه ها در برابر زمین لرزه داشته باشد. ویژگی هایی که این زلزله ها را متمایز می کند شامل اثرات جهت پذیری پیش رونده در جهت عمود بر امتداد گسل و جابجایی ماندگار در جهت موازی با امتداد گسل است. ساختگاه ها ی نزدیگ گسل های لرزه زا ممکن است اثرات جهت پذیری پیش رونده را وقتی که گسلش با سرعتی نزدیک به سرعت موج برشی به سمت ساختگاه منتشر می شود، تجربه کنند. این اثر به صورت یک پالس با دامنه و دوره تناوب بالا در نگاشت سرعت و برخی اوقات در نگاشت شتاب مشاهده می شود. نگاشت های حوزه ی نزدیک به دست آمده از زلزله-های بزرگ به این موضوع اشاره می کند که دامنه این پالس با بزرگای زلزله ارتباط مستقیمی دارد. این وابستگی باعث می شود که در طیف پاسخ نگاشت های حوزه نزدیک گسل پالس هایی مشاهده شود که دامنه و دوره تناوب آنها با بزرگ شدن بزرگای زلزله و به تبع آن اندازه ی اسپریتی ها افزایش یابد. با این وجود اثر شرایط ساختگاهی بر روی مشخصات پالس جهت پذیری به طور کامل مشخص نبوده و نیازمند تحقیق خصوصا با استفاده از نگاشتهای ثبت شده در زلزله های حوزه نزدیک گسل می -باشد. در این تحقیق رابطه بین دامنه و پریود پالس با شرایط ساختگاه بررسی شده است. بدین منظور نگاشت های حاصل از زلزله -های چی چی- تایوان (۱۹۹۹)، کوجائیلی- ترکیه (۱۹۹۹)، نورتریج- آمریکا (۱۹۹۴) و لوماپریتا- آمریکا (۱۹۸۹) به دلیل تنوع نوع خاک در نگاشت ها ی حوزه ی نزدیک گسل آنها، انتخاب شده است. کلیه شتاب نگاشت هایی منتخب به-گونه ای بررسی و انتخاب شده اند که دارای پالس جهت پذیری باشند. ضمنا ساختگاه های آنها بر اساس نوع خاک (مطابق استاندارد ۲۸۰۰ ایران) طبقه بندی شده است. برای هر شتاب نگاشت طیف های پاسخ شتاب و سرعت در انواع خاک رسم شده است. با مقایسه میانگین طیف های پاسخ در هر رده خاک و همچنین نتایج محاسبات نسبت طیفی خاک به سنگ ملاحظه گردید که در بیشتر زلزله ها در دوره تناوب های بالاتر از ۰/۸ ثانیه دامنه پالس در حوزه زمانی و مقادیر طیفی توسط خاکهای نرمتر تقویت شده است و طیف خاکهای نرم بالاتر از طیف خاکهای سخت تر قرار می گیرد.