به منظور آگاهی از رفتار واقعی سازه‌ها در برابر تحریک زلزله، و لذا طراحی منطقی‌تر این سازه‌ها، در نظر گرفتن رفتار دینامیکی غیرخطی ضروری است. برای انجام تحلیل‌های دینامیکی غیرخطی، متداول‌ترین روش استفاده از انتگرال گیری مستقیم گام‌به‌گام است. بازتاب‌های حاصل از تحلیل انتگرال گیری مستقیم گام‌به‌گام تقریبی هستند، و لذا، انتخاب پارامترهای تحلیل بر دقت پاسخ‌ها و هزینه محاسباتی تأثیرگذار است. دو پارامتر مهم در تحلیل‌های دینامیکی غیرخطی، اندازه گام زمانی انتگرال گیری و رواداری غیرخطی می‌باشند. در تحلیل دینامیکی، انتخاب مناسب اندازه گام زمانی انتگرال گیری در کاهش حجم محاسبات و افزایش دقت پاسخ‌ها مؤثر است. در این پایان نامه، با در نظر گرفتن اهمیت دقت پاسخ‌های حاصل از تحلیل دینامیکی غیرخطی و هزینه محاسباتی مربوطه و نقش اندازه گام زمانی بر دقت، به بررسی کارایی دو پیشنهاد موجود برای تعیین اندازه گام زمانی انتگرال گیری (پیشنهاد مطرح شده توسط مک نامارا در سال ۱۹۷۴ و پیشنهاد موجود در آیین‌نامه لرزه‌ای نیوزیلند NZS 1170.5:2004)، در تحلیل غیرخطی لرزه‌ای ساختمان‌های متعارف پرداخته شده است. این بررسی با اعمال معیارهای موجود برای تعیین اندازه گام زمانی در تحلیل انتگرال گیری خطی و غیرخطی ساختمان های متعارف تحت شتاب نگاشت و محاسبه جداگانه پاسخ‌های دقیق در حالت‌های خطی و غیرخطی و نهایتا مقایسه دقت‌ها در این دو حالت انجام شده است. بر اساس نتایج مشاهده شده، اعمال پیشنهاد موجود در آیین‌نامه لرزه‌ای نیوزیلند برای تعیین اندازه گام زمانی انتگرال گیری در تحلیل غیرخطی ساختمان های طراحی شده بر اساس ضوابط و مقررات ایران، لزوما منجر به خطاهای کوچک نمی‌شود. همچنین در اکثر موارد این تحقیق، پاسخ‌های حاصل از اعمال پیشنهاد مک نامارا، دارای دقت بیشتر یا مساوی، نسبت به پیشنهاد موجود در آیین‌نامه لرزه‌ای نیوزیلند است.
بررسی کارایی پیشنهادهای موجود برای تعیین اندازه گام زمانی در تحلیل غیر خطی ساختمان های متعارف / امیری سعیدی
/توسط Arash Eslamiبه منظور آگاهی از رفتار واقعی سازه‌ها در برابر تحریک زلزله، و لذا طراحی منطقی‌تر این سازه‌ها، در نظر گرفتن رفتار دینامیکی غیرخطی ضروری است. برای انجام تحلیل‌های دینامیکی غیرخطی، متداول‌ترین روش استفاده از انتگرال گیری مستقیم گام‌به‌گام است. بازتاب‌های حاصل از تحلیل انتگرال گیری مستقیم گام‌به‌گام تقریبی هستند، و لذا، انتخاب پارامترهای تحلیل بر دقت پاسخ‌ها و هزینه محاسباتی تأثیرگذار است. دو پارامتر مهم در تحلیل‌های دینامیکی غیرخطی، اندازه گام زمانی انتگرال گیری و رواداری غیرخطی می‌باشند. در تحلیل دینامیکی، انتخاب مناسب اندازه گام زمانی انتگرال گیری در کاهش حجم محاسبات و افزایش دقت پاسخ‌ها مؤثر است. در این پایان نامه، با در نظر گرفتن اهمیت دقت پاسخ‌های حاصل از تحلیل دینامیکی غیرخطی و هزینه محاسباتی مربوطه و نقش اندازه گام زمانی بر دقت، به بررسی کارایی دو پیشنهاد موجود برای تعیین اندازه گام زمانی انتگرال گیری (پیشنهاد مطرح شده توسط مک نامارا در سال ۱۹۷۴ و پیشنهاد موجود در آیین‌نامه لرزه‌ای نیوزیلند NZS 1170.5:2004)، در تحلیل غیرخطی لرزه‌ای ساختمان‌های متعارف پرداخته شده است. این بررسی با اعمال معیارهای موجود برای تعیین اندازه گام زمانی در تحلیل انتگرال گیری خطی و غیرخطی ساختمان های متعارف تحت شتاب نگاشت و محاسبه جداگانه پاسخ‌های دقیق در حالت‌های خطی و غیرخطی و نهایتا مقایسه دقت‌ها در این دو حالت انجام شده است. بر اساس نتایج مشاهده شده، اعمال پیشنهاد موجود در آیین‌نامه لرزه‌ای نیوزیلند برای تعیین اندازه گام زمانی انتگرال گیری در تحلیل غیرخطی ساختمان های طراحی شده بر اساس ضوابط و مقررات ایران، لزوما منجر به خطاهای کوچک نمی‌شود. همچنین در اکثر موارد این تحقیق، پاسخ‌های حاصل از اعمال پیشنهاد مک نامارا، دارای دقت بیشتر یا مساوی، نسبت به پیشنهاد موجود در آیین‌نامه لرزه‌ای نیوزیلند است.