زمین‌لرزه ۴ تیر ۱۲۰۳ (۲۵ ژوئن ۱۸۲۴) شمال باختر شیراز

در سپیده دم ۴ تیر ۱۲۰۳ ( ۲۵ ژوئن ۱۸۲۴میلادی)، زمین‌لرزه ویرانگری با بزرگا Mw=6.4 در منطقه شیراز روی داد. در خود شهر، همه خانه‌ها آسیب دید و برخی از آن‌ها فروریخت. بخش خاوری باروی شهر و تقریباً همه برج‌های آن فرو افتاد و به باقیمانده دژ شهر نیز آسیب رسید. از میان ساختمان‌های همگانی، آن‌هایی که در طول دوران کریم خان زند ساخته شده بودند، مانند بازار و مسجد وکیل، آسیب اندکی دیدند. گنبد و دیوارهای امام‌زاده شاهچراغ، مدرسه خان، امام‌زاده شاه میر حمزه و امامزاده سعید احمد، و نیز بخشی از کاخ ( حکمران) و چندین مناره فرو ریخت. به‌جز در منطقه گویم، در شمال باختر شیراز که در آن شماری روستا، از جمله کِلستان و قلات گویم، ویران شد و چند صد تن کشته شدند و برخی از بازماندگان به شیراز نقل مکان کردند، گواهی در دست نیست که دامنه آسیب‌های زمین‌لرزه فراسوی شیراز گسترده بوده باشد. آسیب‌های منطقه گویم تا شول گسترش داشت. لرزه به شدت در بوشهر و امام‌زاده اسماعیل و هم‌چنین تا یزد خواست، حدود ۱۹۰کیلومتری منطقه کلان لرزه‌ای، حس شد. زمین‌لرزه سبب بالا آمدن ماندگار سطح ایستابی در منطقه شیراز شد. به دنبال زمین‌لرزه به مدت شش ماه پس‌لرزه‌ها روی می دادند. لرزه‌ای در ۲۸ اوت سبب به بارآمدن آسیب‌های افزون‌تری در نزدیکی شیراز شد.

Shiraz