در بزرگداشت هفته پژوهش و فناوری
با حضور اعضای هیات علمی پژوهشگاه یک نشست علمی – تخصصی برگزار گردید

در سومین روز از هفته پژوهش و فناوری که به نام “پژوهش، فناوری و دانشگاه کارآفرین” نامگذاری شده است ، یک نشست علمی – تخصصی با حضور اعضای هیات علمی پژوهشگاه در سالن جلسات پژوهشگاه برگزار شد.
این نشست که از ساعت ۹ صبح، روز سه شنبه ۲۴ آذرماه آغاز گردید، دکتر محمد تاتار؛ معاون پژوهش و فناوری سخنرانی علمی خود را با موضوع “اهمیت و کاربرد ثبت و تحلیل خرد زمین لرزه ها در اکتشاف، استخراج و ذخیره سازی منابع هیدروکربنی” آغاز کرد و روش های متداول لرزه ای مورد استفاده در اکتشاف مواد نفتی در تعیین ساختار سرعتی در محیط های پیچیده را به لحاظ تکتونیکی کم اثر دانست و روش مدل سازی سه بعدی یا توموگرافی زمین لرزه های محلی را روشی توانمند و مؤثر در تعیین مدل ساختاری معرفی نمود که به کمک امواج تراکمی و برشی بوده و نه تنها می تواند به عنوان یک روش مکمل در بهبود نتایج مطالعات لرزه نگاری بازتابی مورد استفاده قرار گیرد، بلکه در صورت امکان نصب یک شبکه لرزه نگاری متراکم محلی و گردآوری و ثبت تعداد کافی زمین لرزه محلی می تواند حتی به طورمستقیم و به عنوان یک روش اکتشافی جهت شناسایی مخازن هیدروکربوری مورد استفاده قرار گیرد.
در بخش دیگر این نشست دکتر مهدی زارع استاد پژوهشکده زلزله شناسی در خصوص ارزیابی پهنه بندی خطر زلزله در ایران، ضمن مروری بر مطالعات و نقشه های منتشر شده در چهار دهه گذشته، آخرین دستاوردهای ماخوذه در پروژه پژوهشی خود را برای پهنه بندی خطر احتمالی زمنیلرزه در ایران که به تهیه نقشه پهنه بندی خطر بیشینه شتاب زلزله برای بازگشت ۴۷۵ سال منجر شده است، ارایه نمود.
دکتر مرتضی بسطامی استادیار پژوهشکده مهندسی سازه دیگر سخنران این نشست با موضوع “ارائه مدل های اقتصادی برآورد خسارات سیستم های شریان های حیاتی در زلزله های ایران” بود که به مرور روش های برآورد خسارات مستقیم و غیر مستقیم اقتصادی ساختمان ها پرداخت و در ادامه روش های برآورد خسارات اقتصادی سیستم شریانهای حیاتی را مورد بحث و تحلیل قرار داد و در پایان دو مدل مجزا برای برآورد خسارات مستقیم و غیر مستقیم شبکه های شریان های حیاتی ایران ارائه کرد.
آخرین سخنرانی تحت عنوان”چشم انداز تحقیقات آینده در حوزه اندرکنش خاک و سازه” توسط دکتر حسین جهانخواه استادیار پژوهشکده مهندسی ژئوتکنیک ارائه گردید و چالش های پیش رو در حوزه اندرکنش خاک ـ سازه مورد بحث قرار گرفت. این چالش ها نخست در زمینه دانسته های کنونی جامعه مهندسی و سپس در حوزه چگونگی بکارگیری این دانسته ها بررسی گردید. در بخش نخست، برخی باورهای عمومی مهندسان مورد نقد قرار گرفت و در ادامه ابعاد مختلف نادانسته ها در دو قسمت اثر اندرکنش خاک ـ سازه بر سازه های متداول و سازه های خاص تشریح گردید. در بخش دوم و نهایی، دورنمایی از راه پیش رو در راستای بکار بستن دانش موجود ترسیم گردید.