روش های مختلفی برای منظور کردن اثر همزمانی مولفه های زلزله در تحلیل استاتیکی خطی وجود دارد. یکی از روش های اعمال اثر همزمانی مولفه های زلزله در تحلیل استاتیکی خطی معادل، استفاده از قانون ۱۰۰ درصد به ۳۰ درصد اس. بر اساس مطالعهی نگارنده، در تحلیل های غیرخطی به منظور اعمال اثر همزمانی مولفه های زلزله، مطالعات خاصی تاکنون صورت نگرفته است و روش خاصی برای ترکیب اثر همزمان مولفه های زلزله مشخص نشده است و صرفا از روش های ترکیب مولفه های زلزله که در تحلیل های خطی استفاده می شود بهره گرفته شده است. این در حالی است که در تحلیل استاتیکی غیر خطی نیز، برای اعمال اثر همزمانی مولفه های زلزله مطابق آیین نامه های موجود، قانون ۱۰۰ درصد به ۳۰ درصد با اعمال ۱۰۰ درصد نیروها و تغییر مکان ها در امتداد مورد بررسی به همراه نیروهای متناظر با ۳۰ درصد تغییر مکان ناشی از زلزله در امتداد عمود بر آن استفاده می شود. با توجه به این نکته که در تحلیل های خطی، ۳۰ درصد نیروهای متناظر در جهت دیگر، براساس نمودار برش-تغییر مکان، مقدار بسیار کمتری از نیروهای متناظر با ۳۰ درصد تغییرمکان هدف در تحلیل های غیرخطی بدست می دهد، به نظر می آید که این مقدار، نه تنها در سازه های منظم، بلکه در سازه های نامنظم نیز، نیاز به بازنگری دارد. هدف از این تحقیق، بررسی انواع روش های ترکیب اثرات مولفه های زلزله در تحلیل های خطی و میزان دقت آن ها در محاسبه ی پاسخ های حداکثر سیستم های چند درجه آزادی است. نتایج نشان می دهد که زاویه بحرانی برای هر عضو سازه تحت هر زلزله مختلف، مقدار متفاوتی است و برای هر پارامتر پاسخ مختلف (مانند تغییر مکان با نیروی محوری)، متفاوت است. همچنین مطالعات سیستماتیکی برای تعیین زاویه بحرانی و تعیین پاسخ حداکثر، روی سازه با رفتار الاستیک صورت نگرفته است و برای رسیدن به یک نتیجه قطعی، نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد. ازنتایج تحقیقات مطرح شده در این مطالعه، در آیین نامه های طراحی لرزه ای استفاده چندانی نشده است. در واقع قوانین ترکیب ارائه شده در تحقیقات اخیر هنوز مسیر خود را در آیین نامه ها باز نکرده اند. تقریبا تمام آیین نامه ها از قانون درصد استفاده می کنند. از طرف دیگر قانون درصد پایه و اساس تئوری نداشته و یک رابطه تجربی است. همچنین اشاره ای به نحوه یافتن زاویه بحرانی در هیچ آیین نامه ای نشده است.
نحوه ترکیب مولفه های افقی زلزله در تحلیل استاتیکی غیرخطی/عشق ابادی صدف
/توسط Arash Eslamiروش های مختلفی برای منظور کردن اثر همزمانی مولفه های زلزله در تحلیل استاتیکی خطی وجود دارد. یکی از روش های اعمال اثر همزمانی مولفه های زلزله در تحلیل استاتیکی خطی معادل، استفاده از قانون ۱۰۰ درصد به ۳۰ درصد اس. بر اساس مطالعهی نگارنده، در تحلیل های غیرخطی به منظور اعمال اثر همزمانی مولفه های زلزله، مطالعات خاصی تاکنون صورت نگرفته است و روش خاصی برای ترکیب اثر همزمان مولفه های زلزله مشخص نشده است و صرفا از روش های ترکیب مولفه های زلزله که در تحلیل های خطی استفاده می شود بهره گرفته شده است. این در حالی است که در تحلیل استاتیکی غیر خطی نیز، برای اعمال اثر همزمانی مولفه های زلزله مطابق آیین نامه های موجود، قانون ۱۰۰ درصد به ۳۰ درصد با اعمال ۱۰۰ درصد نیروها و تغییر مکان ها در امتداد مورد بررسی به همراه نیروهای متناظر با ۳۰ درصد تغییر مکان ناشی از زلزله در امتداد عمود بر آن استفاده می شود. با توجه به این نکته که در تحلیل های خطی، ۳۰ درصد نیروهای متناظر در جهت دیگر، براساس نمودار برش-تغییر مکان، مقدار بسیار کمتری از نیروهای متناظر با ۳۰ درصد تغییرمکان هدف در تحلیل های غیرخطی بدست می دهد، به نظر می آید که این مقدار، نه تنها در سازه های منظم، بلکه در سازه های نامنظم نیز، نیاز به بازنگری دارد. هدف از این تحقیق، بررسی انواع روش های ترکیب اثرات مولفه های زلزله در تحلیل های خطی و میزان دقت آن ها در محاسبه ی پاسخ های حداکثر سیستم های چند درجه آزادی است. نتایج نشان می دهد که زاویه بحرانی برای هر عضو سازه تحت هر زلزله مختلف، مقدار متفاوتی است و برای هر پارامتر پاسخ مختلف (مانند تغییر مکان با نیروی محوری)، متفاوت است. همچنین مطالعات سیستماتیکی برای تعیین زاویه بحرانی و تعیین پاسخ حداکثر، روی سازه با رفتار الاستیک صورت نگرفته است و برای رسیدن به یک نتیجه قطعی، نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد. ازنتایج تحقیقات مطرح شده در این مطالعه، در آیین نامه های طراحی لرزه ای استفاده چندانی نشده است. در واقع قوانین ترکیب ارائه شده در تحقیقات اخیر هنوز مسیر خود را در آیین نامه ها باز نکرده اند. تقریبا تمام آیین نامه ها از قانون درصد استفاده می کنند. از طرف دیگر قانون درصد پایه و اساس تئوری نداشته و یک رابطه تجربی است. همچنین اشاره ای به نحوه یافتن زاویه بحرانی در هیچ آیین نامه ای نشده است.