شناسایی سیستم های سازه ای با منظور نمودن اندرکنش خاک و سازه/محمودابادی ارانی وحیدرضا

در بسیاری از مسائل کاربردی مهندسی، تحلیل سازه‌ها عمدتاً با فرض بستر صلب انجام می‌پذیرد. این در حالی است که وارد کردن اثر انعطاف پذیری بستر سازه می‌تواند تأثیر بسزایی در پاسخ سازه و خصوصیات دینامیکی سازه ها اعم از پارامترهای مدی (فرکانسها، نسبتهای میرایی و شکل های مدی) داشته باشد. تمرکز این پایان نامه بر بررسی و ارزیابی اثرات ناشی از منظور نمودن اندرکنش خاک – سازه در ارزیابی‌های خصوصیات دینامیکی سازه های فولادی با درنظر گرفتن رفتار الاستیک و غیرالاستیک است. در این تحقیق برای مدل کردن اثر اندرکنش خاک – سازه از روش زیر سازه و با بهره از مدل مخروطی که مجموعه ای متمرکز از جرم و فنر ومیراگر در جهات دورانی و انتقالی برای یک محیط نیمه بینهایت و فرض پی های سطحی است، استفاده گردیده و همچنین برای مقایسه دقیق تر نتایج، خاک هایی با سرعت موج برشی ۵۰، ۱۵۰، ۳۵۰ و ۷۰۰ متر بر ثانیه را که در آیین نامه ۲۸۰۰ زلزله ایران به ترتیب معرف خاک های تیپ یک تا چهار هستند، ملاک ارزیابی ها قرار گرفته اند و در ضمن پاسخ شتاب ثبت‌ شده سازه در حین جنبش قوی زلزله چی- چی با شتاب های بیشینه g1 در طبقات مختلف سازه به عنوان داده های تحلیلی مد نظر قرار گرفته اند. سازه مورد نظر چهار سازه فولادی قاب خمشی ۴، ۸، ۱۲ و ۱۶ طبقه، طراحی شده با آیین نامه ۲۸۰۰ زلزله ایران با اطمینان از عملکرد ستون قوی- تیرضعیف است. در مجموع با نتایج بدست آمده از این رساله می توان اظهار داشت که در ارزیابی پارامترهای سازه، روشهای شناسایی نقش قابل توجهی را ایفا می کنند و هر کدام از آنها در تعیین مشخصات گروه خاصی از پارامترها توانا می باشند. نتایج نشان می‌دهند در ارزیابی‌های شناسایی سیستم در هر دو حالتی که سازه ها با و بدون خاک مورد تحلیل قرار گرفته، تغییرات در فرکانس مدهای ابتدایی سازه اندک و در مد های بالایی زیاد بوده و شتاب در طبقات مختلف سازه، ماتریس سختی، اشکال مدی و نسبتهای میرایی سازه در اثر اندرکنش خاک – سازه دچار تغییر شده اند.