تحقیقات عددی پیشین بر روی رفتار لرزهای عوارض توپوگرافی عمدتاً به انواع منفرد آنها محدود بوده است. در همین حال نگاه واقعبینانه به طبیعت اطراف نشان میدهد که تنوع و پیچیدگی ناهمواریهای سطح زمین بسیار بیشتر است و عوارض توپوگرافی غالبا به شکل مرکب ظاهر میشوند. هدف این بررسی ارزیابی رفتار لرزهای تپههای دوبعدی نیم سینوسی مجاور است که در برابر امواج مهاجم قائم برشی (SV) قرار گرفتهاند. پاسخ دادن به سؤالاتی نظیر آنکه آیا می توان تپههای مرکب را با مدلهای منفرد معادلسازی نمود و یا اینکه نتایج بدست آمده تا چه اندازه ما را به آنچه در مشاهدات تجربی دیده می شود نزدیکتر خواهد کرد، ما را در رسیدن به هدف فوق یاری می کند. نتایج بدست آمده از مطالعات حساسیتسنجی عددی بیانگر آن است که الگوی کلی رفتار لرزهای تپههای مرکب مجاور با حالت تپه منفرد مشابه است. نفس مجاورت تپهها با یکدیگر، پتانسیل بزرگنمایی قلهها و کوچکنمایی کنارهها را افزایش میدهد. با این حال نمیتوان تپههای مرکب چندگانه را با یک تپه منفرد دارای نسبت شکلی دیگر معادلسازیکرد. همچنین اگرچه فضای میان دو تپه به لحاظ کیفی رفتاری شبیه رفتار دره منفرد دارد، اما به لحاظ کمی نمیتوان آن را با یک درهی دارای نسبت شکل معادل شبیهسازی کرد. بطور کلی تپههای دارای نسبت شکل بزرگتر اثر بیشتری بر تپههای کوچکتر داشته و نحوه قرارگیری تپهها در کنار یکدیگر نیز روی پتانسیل بزرگنمایی اثرگذار می باشد. ایجاد فاصله بین تپهها پتانسیل بزرگنمایی و کوچکنمایی را در نقاط مختلف تپهها افزایش می دهد. مقایسه داده های بدست آمده در این مطالعه با مطالعات تجربی انجام شده در ادبیات فنی نیز نشان می دهد که در نظر گرفتن اثر مجاورت تپهها نتایج را به واقعیت نزدیکتر مینماید اگر چه لزوم درنظر گرفتن سایر پیچیدگیهای طبیعی کماکان احساس میشود.
ارزیابی رفتار لرزه ای تپه های دوبعدی نیم سینوسی مجاور/مهذب کیاوش
/توسط Arash Eslamiتحقیقات عددی پیشین بر روی رفتار لرزهای عوارض توپوگرافی عمدتاً به انواع منفرد آنها محدود بوده است. در همین حال نگاه واقعبینانه به طبیعت اطراف نشان میدهد که تنوع و پیچیدگی ناهمواریهای سطح زمین بسیار بیشتر است و عوارض توپوگرافی غالبا به شکل مرکب ظاهر میشوند. هدف این بررسی ارزیابی رفتار لرزهای تپههای دوبعدی نیم سینوسی مجاور است که در برابر امواج مهاجم قائم برشی (SV) قرار گرفتهاند. پاسخ دادن به سؤالاتی نظیر آنکه آیا می توان تپههای مرکب را با مدلهای منفرد معادلسازی نمود و یا اینکه نتایج بدست آمده تا چه اندازه ما را به آنچه در مشاهدات تجربی دیده می شود نزدیکتر خواهد کرد، ما را در رسیدن به هدف فوق یاری می کند. نتایج بدست آمده از مطالعات حساسیتسنجی عددی بیانگر آن است که الگوی کلی رفتار لرزهای تپههای مرکب مجاور با حالت تپه منفرد مشابه است. نفس مجاورت تپهها با یکدیگر، پتانسیل بزرگنمایی قلهها و کوچکنمایی کنارهها را افزایش میدهد. با این حال نمیتوان تپههای مرکب چندگانه را با یک تپه منفرد دارای نسبت شکلی دیگر معادلسازیکرد. همچنین اگرچه فضای میان دو تپه به لحاظ کیفی رفتاری شبیه رفتار دره منفرد دارد، اما به لحاظ کمی نمیتوان آن را با یک درهی دارای نسبت شکل معادل شبیهسازی کرد. بطور کلی تپههای دارای نسبت شکل بزرگتر اثر بیشتری بر تپههای کوچکتر داشته و نحوه قرارگیری تپهها در کنار یکدیگر نیز روی پتانسیل بزرگنمایی اثرگذار می باشد. ایجاد فاصله بین تپهها پتانسیل بزرگنمایی و کوچکنمایی را در نقاط مختلف تپهها افزایش می دهد. مقایسه داده های بدست آمده در این مطالعه با مطالعات تجربی انجام شده در ادبیات فنی نیز نشان می دهد که در نظر گرفتن اثر مجاورت تپهها نتایج را به واقعیت نزدیکتر مینماید اگر چه لزوم درنظر گرفتن سایر پیچیدگیهای طبیعی کماکان احساس میشود.