اثر الزامات سازه ای ناشی از نصب عرشه های سنگین به روش شناوری در رفتار لرزه ای سکوهای ثابت دریایی/جوادی سینا یوسف

سکوهای ثابت دریایی از بدو پیدایش به دلیل نقش مهم و حیاتی خود در صنایع بخصوص صنعت نفت و گاز همواره مورد توجه محققان قرار گرفته اند. هزینه های هنگفت طراحی، ساخت و نصب این سکوها موجب گردیده است که محققان و شرکت های نفتی از روشهای جدیدی که ضمن حفظ اطمینان از رفتار سازه ، کاهش هزینه ها را در پی داشته باشد استقبال نمایند. نصب قسمت فوقانی سکو به روش شناوری یا Float Over که در سالهای اخیر در نصب سکوها با وزن زیاد در قسمت فوقانی مورد توجه قرا گرفته و روز به روز نیز بر محبوبیت آن افزوده می گردد یکی از این روشها می باشد که بعلت تغییراتی در قسمت فوقانی جاکت نیازمند بررسی های دقیقتری در تحلیل های دینامیکی بخصوص در هنگام وقوع زلزله می باشد. از طرفی تفاوت قابل ملاحظه ی سکوها با سازه های واقع در خشکی و شرایط محیطی و بارگذاری متنوع هرگونه مطالعه بیشتر را مستلزم استفاده از نرم افزارهای گران قیمت با صرف وقت و هزینه زیاد را در پی دارد. در این تحقیق سعی بر این است که با استفاده از نرم افزار متداول مهندسی سازه SAP2000 و با انتخاب مدل مناسب جهت مدل سازی رفتار خاک و سازه ،رفتار لرزه ای دو سکوی ثابت دریایی طی یک تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با ملحوظ نمودن رفتار اندرکنش شمع و خاک و رفتار غیر خطی مصالح سازه بررسی گردد. روش پیشنهادی قابلیت استفاده در کلیه سکوهای ثابت دریایی را دارد. اهم نتایج حاصله بشرح ذیل می باشد: نتایج حاصله از روش هایی نظیر شمع معادل منتهی به جوابهایی کمتر از واقع می گردند ولی تحلیل غیر خطی استاتیکی این روش تقریب نسبتا مناسبی از ترتیب تشکیل مفاصل پلاستیک و روند غیر خطی شدن المانهای جاکت ارائه می دهد. در سکوهای مورد مطالعه پتانسیل تسلیم در پایه های فوقانی زیر تراز عرشه ها وجود دارد و نیز تبعات استفاده از شمع Skirt، احتمال وقوع پدیده ستون کوتاه در پایه های طبقه پایین وجود دارد. و نیز بعلت تفاوت هندسه جاکت در دو سمت، جاکت از ایمنی یکسانی در دو جهت برخوردار نیست و سمت ضعیف طی زلزله های با شتاب ماکزیمم یکسان سریعتر به مرحله غیر خطی می رسد.