وقوع زلزله های شدید در مناطق پر جمعیت و خسارات اقتصادی و غیر اقتصادی ناشی از آن، ضرورت بهبود روشهای کاهش خطر پذیری و مدیریت بحران را، نشان می دهد. مطالعات تحلیل خطر پذیری لرزه ای، شامل دو قسمت است: تخمین خطر و ارزیابی آسیب پذیری سازه ها. ارزیابی آسیب پذیری ساختمان های موجود، پیش بینی عملکرد این سازه ها در زلزله های آینده می باشد و امکان قضاوت مهندسی برای ساخت مجدد یا بهسازی آنها را فراهم می کند. منحنی شکنندگی به عنوان یکی از ابزارهای تخمین آسیب پذیری اعضای سازه ای و غیر سازه ای، بطور گسترده در مطالعات برآورد خسارت سازه، قبل و بعد از زمین لرزه استفاده می شود. این منحنی ها درصد احتمال فراگذشت پاسخ سازه از حد مجاز عملکردی را در شدتهای متفاوت زمین لرزه، بیان می کنند. تجربیات زلزله های گذشته نشان می دهد که میزان آسیب پذیری سازه های نا منظم، نسبت به سازه های منظم که با شرایط مشابه آنها ساخته شده اند، بیشتر است. دلیل این امر، پیچش و رفتار خاص سازه، تحت بارگذاری دوجهته و رفت و برگشتی زمین لرزه می باشد. در این مطالعه برای ارزیابی صحیح آسیب پذیری سازه های نا منظم و رسم منحنی های شکنندگی با دقت بالا، ابتدا اندیس خسارت سه بعدی به عنوان پارامتر پاسخ تعریف می شود که در برگیرنده اثرات پیچش، تغییرشکلهای داخل و خارج از صفحه بوده و از ترکیب وزنی میزان خرابی همه عناصر باربر سازه و با انجام تحلیلهای غیر خطی استاتیکی و تحلیلهای غیر خطی دینامیکی و اعمال روش جداسازی در پلان و مدلسازی با نرم افزار OpenSees بدست می آید. برای کاهش حجم محاسبات و ایجاد قابلیت استفاده از اندیس سه بعدی در ارزیابی گروهی سازه ها، هر یک از بخشهای اندیس جداگانه بررسی شده و پارامتر موثر در رفتار سازه مشخص می شود. برای نشان دادن میزان دقت اندیس تعریف شده و میزان تأثیر گذاری پارامترهای تعریف شده، منحنی های شکست ۷ سازه نامتقارن و ۱ سازه متقارن، با در نظر گرفتن پارامتر پاسخ ذکر شده، تحت ۹ رکورد زمین لرزه و در ۷ شتاب مختلف رسم گردیده و با منحنی های بدست آمده بر اساس جابجایی نسبی بین طبقه ای در مطالعه عظیمی نژاد، ، مقایسه می گردند. دقت بیشتر منحنی های جدید، میزان حساسیت سازه را به پارامترهای تعریف شده، نشان می دهد. هم چنین مشاهده می شود که اختصاص بخشی جداگانه به کاهش مقاومت ناشی از بارگذاری، چندان ضروری نبوده است، چرا که تأثیر نوع بارگذاری در بخش اول اندیس به خوبی مشهود می باشد. مشخص می گردد که اندیس تعریف شده، با وجود نشان دادن رفتار واقعی سازه نامتقارن، تا حدود زیادی وابسته به رکوردهای ورودی و حالات حدی تعریف شده است. بررسی رفتار منحنی ها و شیب آنها، امکان وجود رابطه بین اندیس جدید و پارامترهای پاسخ گذشته را نشان داده و تعریف اندیسی دیگر با دقت برابر و محاسبات کمتر را ممکن می سازد.
تأثیر نامنظمی در پلان و پیچش، بر منحنی های شکنندگی/نواب زاده اسمعیلی ریحانه
/توسط Arash Eslamiوقوع زلزله های شدید در مناطق پر جمعیت و خسارات اقتصادی و غیر اقتصادی ناشی از آن، ضرورت بهبود روشهای کاهش خطر پذیری و مدیریت بحران را، نشان می دهد. مطالعات تحلیل خطر پذیری لرزه ای، شامل دو قسمت است: تخمین خطر و ارزیابی آسیب پذیری سازه ها. ارزیابی آسیب پذیری ساختمان های موجود، پیش بینی عملکرد این سازه ها در زلزله های آینده می باشد و امکان قضاوت مهندسی برای ساخت مجدد یا بهسازی آنها را فراهم می کند. منحنی شکنندگی به عنوان یکی از ابزارهای تخمین آسیب پذیری اعضای سازه ای و غیر سازه ای، بطور گسترده در مطالعات برآورد خسارت سازه، قبل و بعد از زمین لرزه استفاده می شود. این منحنی ها درصد احتمال فراگذشت پاسخ سازه از حد مجاز عملکردی را در شدتهای متفاوت زمین لرزه، بیان می کنند. تجربیات زلزله های گذشته نشان می دهد که میزان آسیب پذیری سازه های نا منظم، نسبت به سازه های منظم که با شرایط مشابه آنها ساخته شده اند، بیشتر است. دلیل این امر، پیچش و رفتار خاص سازه، تحت بارگذاری دوجهته و رفت و برگشتی زمین لرزه می باشد. در این مطالعه برای ارزیابی صحیح آسیب پذیری سازه های نا منظم و رسم منحنی های شکنندگی با دقت بالا، ابتدا اندیس خسارت سه بعدی به عنوان پارامتر پاسخ تعریف می شود که در برگیرنده اثرات پیچش، تغییرشکلهای داخل و خارج از صفحه بوده و از ترکیب وزنی میزان خرابی همه عناصر باربر سازه و با انجام تحلیلهای غیر خطی استاتیکی و تحلیلهای غیر خطی دینامیکی و اعمال روش جداسازی در پلان و مدلسازی با نرم افزار OpenSees بدست می آید. برای کاهش حجم محاسبات و ایجاد قابلیت استفاده از اندیس سه بعدی در ارزیابی گروهی سازه ها، هر یک از بخشهای اندیس جداگانه بررسی شده و پارامتر موثر در رفتار سازه مشخص می شود. برای نشان دادن میزان دقت اندیس تعریف شده و میزان تأثیر گذاری پارامترهای تعریف شده، منحنی های شکست ۷ سازه نامتقارن و ۱ سازه متقارن، با در نظر گرفتن پارامتر پاسخ ذکر شده، تحت ۹ رکورد زمین لرزه و در ۷ شتاب مختلف رسم گردیده و با منحنی های بدست آمده بر اساس جابجایی نسبی بین طبقه ای در مطالعه عظیمی نژاد، ، مقایسه می گردند. دقت بیشتر منحنی های جدید، میزان حساسیت سازه را به پارامترهای تعریف شده، نشان می دهد. هم چنین مشاهده می شود که اختصاص بخشی جداگانه به کاهش مقاومت ناشی از بارگذاری، چندان ضروری نبوده است، چرا که تأثیر نوع بارگذاری در بخش اول اندیس به خوبی مشهود می باشد. مشخص می گردد که اندیس تعریف شده، با وجود نشان دادن رفتار واقعی سازه نامتقارن، تا حدود زیادی وابسته به رکوردهای ورودی و حالات حدی تعریف شده است. بررسی رفتار منحنی ها و شیب آنها، امکان وجود رابطه بین اندیس جدید و پارامترهای پاسخ گذشته را نشان داده و تعریف اندیسی دیگر با دقت برابر و محاسبات کمتر را ممکن می سازد.