ارزیابی بادبندهای کمانش ناپذیر به منظور ارتقای عملکرد و استفاده از آنها در ایران/كریمی دستنایی سلمان

بادبند، به عنوان نوعی سیستم کنترل غیر فعال، می تواند نقش موثری در ایجاد مقاومت سازه در برابر نیروهای جانبی مانند زلزله داشته باشد. یکی از روش های بهره گیری بیشتر و اقتصادی تر از قابلیت بادبندها استفاده از ظرفیت غیر ارتجاعی آنها است. بادبندهای معمولی تحت کشش دارای عملکرد خوبی هستند، ولی در زیر فشار دچار کمانش شده، شکل پذیری خوبی ندارند. بادبندهای کمانش ناپذیر برعکس با جلوگیری از کمانش پیش از تسلیم بادبند باعث افزایش شکل پذیری میشوند. در سالهای اخیر استفاده از این نوع بادبندها عمومیت یافته است. جلوگیری از کمانش در این نوع بادبند با محصور نمودن هسته فولادی بادبند در بتن که به نوبه خود در یک لوله فولادی قرار گرفته است، انجام می شود. بدین ترتیب بادبند در فشار و کشش بطور مشابه عمل می کند. بدین جهت بادبندهای کمانش ناپذیر قابلیت استهلاک انرژی بیشتری داشته و باعث افزایش ایمنی سازه می شوند. از طرف دیگر چون نحوه کاربرد این نوع بادبند شبیه بادبندهای معمولی است، استفاده از آن در سازه ها نیازمند تکنولوژی جدیدی نمی باشد. با توجه به این مقدمات، بررسی بادبندهای کمانش ناپذیر به منظور ارتقای کیفیت و کارایی آنها و بومی کردن تکنولوژی مربوطه در کشور لرزه خیزی مانند ایران حائز اهمیت بوده، در این پایان نامه مورد توجه است.