در نظر گرفتن تنها اثرات تقویتی میانقابها و فرض اینکه وجود این المانها در مجموع سبب افزایش ظرفیت حمل بار جانبی سازه می گردد، یک تصور غلط است. میانقابهای مصالح بنایی حتی در زلزله های با سطح متوسط نیز رفتار ضعیفی دارند. از طرفی ساختمانهای با قابهای فلزی و یا بتنی میان پر در سراسر جهان و بخصوص کشور عزیزمان ایران، وجود داشته و با توجه به پیشرفت آیین نامه های زلزله، بیشتر این ساختمانها نیاز به مقاوم سازی دارند. با در نظر گرفتن آسیب پذیری بالای میانقابها و ذکر این مطلب که شیوه، زمان و هزینه مقاوم سازی به عنوان فاکتورهای مهمی در ارتقای ساختمانها مطرح است، ارائه روشهای موثر و کارآمد جهت مقاوم سازی اینگونه ساختمانها نیازی اساسی است. در این مطالعه ابتدا با استفاده از روش اجزا محدود، اثر میانقاب بنایی در رفتار قابهای ساختمانی با دیوار آجری مورد بررسی قرار گرفته و شیوه گسترش تنش در دیوار آجری ارزیابی شده است. سپس روش جدید برای مدلسازی دیوار با دستک فشاری معرفی شده و نتایج تحلیلهای کامپیوتری، با نتایج تست های آزمایشگاهی مقایسه گردیده است، که از تطابق بسیار مناسبی برخوردار بوده است. همچنین روشی نوین، جهت مقاوم سازی قابهای بتنی با دیوار آجری فشاری با استفاده از پلیمرهای مسلح کربنی ارائه شده و ۴ نمونه آزمایشگاهی با مقیاس ۲٫۱، پس از طراحی، ساخت و مقاوم سازی تست شده است. برای این منظور پای ستونها و بالای آنها در برخی از نمونه ها به صورت دورپیچ تقویت شده است. برای تقویت میانقاب نیز ورق های پلیمری مسلح به صورت قطری بر روی دو وجه آن قرار گرفته و با استفاده از انکرهای فیتیله ای به کنج های قاب و به میانقاب متصل شده است. در پایان پارامترهایی مانند مقاومت و سختی نمونه کنترل و نمونه های مقاوم شده با یکدیگر مقایسه شده است.
بررسی تحلیلی و آزمایشگاهی مقاوم سازی قاب بتنی با میانقاب مصالح بنایی با استفاده از پلیمرهای مسلح فیبری/دهقانی ایوب
/توسط Arash Eslamiدر نظر گرفتن تنها اثرات تقویتی میانقابها و فرض اینکه وجود این المانها در مجموع سبب افزایش ظرفیت حمل بار جانبی سازه می گردد، یک تصور غلط است. میانقابهای مصالح بنایی حتی در زلزله های با سطح متوسط نیز رفتار ضعیفی دارند. از طرفی ساختمانهای با قابهای فلزی و یا بتنی میان پر در سراسر جهان و بخصوص کشور عزیزمان ایران، وجود داشته و با توجه به پیشرفت آیین نامه های زلزله، بیشتر این ساختمانها نیاز به مقاوم سازی دارند. با در نظر گرفتن آسیب پذیری بالای میانقابها و ذکر این مطلب که شیوه، زمان و هزینه مقاوم سازی به عنوان فاکتورهای مهمی در ارتقای ساختمانها مطرح است، ارائه روشهای موثر و کارآمد جهت مقاوم سازی اینگونه ساختمانها نیازی اساسی است. در این مطالعه ابتدا با استفاده از روش اجزا محدود، اثر میانقاب بنایی در رفتار قابهای ساختمانی با دیوار آجری مورد بررسی قرار گرفته و شیوه گسترش تنش در دیوار آجری ارزیابی شده است. سپس روش جدید برای مدلسازی دیوار با دستک فشاری معرفی شده و نتایج تحلیلهای کامپیوتری، با نتایج تست های آزمایشگاهی مقایسه گردیده است، که از تطابق بسیار مناسبی برخوردار بوده است. همچنین روشی نوین، جهت مقاوم سازی قابهای بتنی با دیوار آجری فشاری با استفاده از پلیمرهای مسلح کربنی ارائه شده و ۴ نمونه آزمایشگاهی با مقیاس ۲٫۱، پس از طراحی، ساخت و مقاوم سازی تست شده است. برای این منظور پای ستونها و بالای آنها در برخی از نمونه ها به صورت دورپیچ تقویت شده است. برای تقویت میانقاب نیز ورق های پلیمری مسلح به صورت قطری بر روی دو وجه آن قرار گرفته و با استفاده از انکرهای فیتیله ای به کنج های قاب و به میانقاب متصل شده است. در پایان پارامترهایی مانند مقاومت و سختی نمونه کنترل و نمونه های مقاوم شده با یکدیگر مقایسه شده است.