در این تز رهیافتی جدید جهت بررسی و طراحی ساختمانها ارائه گردیده است. روال کار بدین صورت می باشد که ابتدا مفاهیم و پارامترهای موجود در آیین نامه در فصل اول مورد بررسی قرارگرفته سپس در فصل دوم تئوری رهیافت جدید ارائه می شود. در فصل سوم تاریخچه ای از حصول به این رهیافت جدید ارائه می گردد و در فصل چهارم آنالیز و طراحی برای سه نوع ساختان با ارتفاعهای مختلف با استفاده از آیین نامه‌های بارگذاری ثقلی و زلزله ۵۱۹ و ۲۸۰۰ و با توجه به رهیافت جدید صورت گرفته و سپس مقایسه ای بین روش آیین نامه ای و رهیافت جدید به صورت نتایجی ارائه می گردد و در فصل آخر نیز که فصل پنجم می باشد، جمع بندی از کل کار صورت گرفته ارائه شده، پیشنهادات و راهکارهایی جهت بهبود روش و رهیافت مورد نظر ارائه می گردد. در فصل چهارم نیز رهیافتی براساس میزان توزیع انرژی در طبقات مطرح شد که به نظر می رسد مطلبی حائز اهمیت جهت ابعادبندیی اعضاء درارتفاع می باشد. از این رهیافت در حال حاضر تنها از لحاظ عملکرد و مفهوم توزیع انرژی در طبقات می توان مطالبی را برداشت نمود و لیکن جهت بکارگیری این مطلب هنوز نیاز است تا مطالب بیشتری را در زمینه مدلهای رفتاری اعضاء ورودی های زلزله دراختیار داشته باشیم.
مزایای این رهیافت جدید را به طور خلاصه می توان به صورت زیر برشمرد.
- آغاز طراحی با یک معیار طراحی که دارای چند سطح می باشند.
- لحاظ کردن خسارت سازه ای و غیر سازه ای و نتیجتاً طیف طراحی برای ساختمانها
- لحاظ کردن خسارت تجمعی.
- کنترل خسارت با کنترل تغییرمکانها و میزان شکل پذیری
- توسعه رهیافت طراحی جامع مفهومی اولیه.
لازم به ذکر است که در این تز به علت تنوع مباحث در بعضی مباحث چون میزان اضافه مقاومت، ارزیابی قابلیت اعتماد و جزئیات طراحی، زیاد دخیل نگردیده و به صوت گذر این مباحث ارائه شده اند.
رهیافتی جدید در طراحی براساس عملکرد/رهجو سعید
/توسط Arash Eslamiدر این تز رهیافتی جدید جهت بررسی و طراحی ساختمانها ارائه گردیده است. روال کار بدین صورت می باشد که ابتدا مفاهیم و پارامترهای موجود در آیین نامه در فصل اول مورد بررسی قرارگرفته سپس در فصل دوم تئوری رهیافت جدید ارائه می شود. در فصل سوم تاریخچه ای از حصول به این رهیافت جدید ارائه می گردد و در فصل چهارم آنالیز و طراحی برای سه نوع ساختان با ارتفاعهای مختلف با استفاده از آیین نامه‌های بارگذاری ثقلی و زلزله ۵۱۹ و ۲۸۰۰ و با توجه به رهیافت جدید صورت گرفته و سپس مقایسه ای بین روش آیین نامه ای و رهیافت جدید به صورت نتایجی ارائه می گردد و در فصل آخر نیز که فصل پنجم می باشد، جمع بندی از کل کار صورت گرفته ارائه شده، پیشنهادات و راهکارهایی جهت بهبود روش و رهیافت مورد نظر ارائه می گردد. در فصل چهارم نیز رهیافتی براساس میزان توزیع انرژی در طبقات مطرح شد که به نظر می رسد مطلبی حائز اهمیت جهت ابعادبندیی اعضاء درارتفاع می باشد. از این رهیافت در حال حاضر تنها از لحاظ عملکرد و مفهوم توزیع انرژی در طبقات می توان مطالبی را برداشت نمود و لیکن جهت بکارگیری این مطلب هنوز نیاز است تا مطالب بیشتری را در زمینه مدلهای رفتاری اعضاء ورودی های زلزله دراختیار داشته باشیم.
مزایای این رهیافت جدید را به طور خلاصه می توان به صورت زیر برشمرد.
لازم به ذکر است که در این تز به علت تنوع مباحث در بعضی مباحث چون میزان اضافه مقاومت، ارزیابی قابلیت اعتماد و جزئیات طراحی، زیاد دخیل نگردیده و به صوت گذر این مباحث ارائه شده اند.