تجربیات گذشته نشان داده است که بسیاری از سازه‌های بتنی مسلح کشورمان در مقابل زلزله آسیب پذیر می باشند. یکی از راههای مقاوم سازی سازه‌های موجود، استفاده از میراگرهای جذب انرژی است. استفاده از میراگر فلزی جاری شونده در نقاط مختلف جهان به دلایلی چون کارائی مطلوب، عدم حسسایت به حرارت و عوامل محیطی، رفتار پایدار و مطمئن و مقاومت خوب، مورد توجه قرارگرفته است. در این پژوهش برای ارزیابی آسیب‌پذیری ساختمانهای بتنی مسلح مجهز به میراگر فلزی جاری شونده از سه ساختمان با طبقات مختلف(۴ و ۷ و ۱۰ طبقه) استفاده شده است. ابتدا ساختمانهای مذکور به گونه ای که در برابر بارگذاری جانبی، ضعیف باشند طراحی شده اند. سپس میراگر فلزی جاری شونده(TADAS) برای مقاوم سازی آنها مورد استفاده قرارگرفته است. آنگاه آسیب‌پذیری ساختمانهای فوق در دو حالت با میراگر و بدون آن بررسی شده است. در ارزیابی آسیب‌پذیری از تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی توسط نرم افزار IDARC نگارش چهار بهره گرفته شده است. رفتار لرزه ای این ساختمانها در مقابل سه زلزله و با چهار شتاب حداکثر مختلف، مورد مطالعه قرارگرفته است. مواردی که مورد توجه قرارداده شده شامل تحلیل Pushover ، رفتار هیسترتیک میراگر، تاریخچه زمانی تغییرمکان بام، تغییرمکانهای حداکثر نسبی و کلی طبقات و تشکیل مفاصل پلاستیک می باشد. شاخص خسارت Park و Ang نیز در هر حالت، ارائه گردیده است. مشاهدات و نتایجی که از تحلیلهای فوق بدست آمده است، بیانگر بهبود رفتار لرزه ای از جنبه‌هایی چون کاهش تغییرمکانها، مفاصل پلاستیک و شاخصهای خسارت، خصوصا در سازه‌های بلندتر و خطر لرزه ای بالاتر بوده است. همچنین به نظر می رسد، در مواجهه با خطر لرزه ای پایین تر مطالعه دقیق تر خسارت لازم باشد.
ارزیابی آسیب‌پذیری سازه‌های بتنی مسلح مجهز به میراگرفلزی جاری شونده/یوسف پورهومن
/توسط Arash Eslamiتجربیات گذشته نشان داده است که بسیاری از سازه‌های بتنی مسلح کشورمان در مقابل زلزله آسیب پذیر می باشند. یکی از راههای مقاوم سازی سازه‌های موجود، استفاده از میراگرهای جذب انرژی است. استفاده از میراگر فلزی جاری شونده در نقاط مختلف جهان به دلایلی چون کارائی مطلوب، عدم حسسایت به حرارت و عوامل محیطی، رفتار پایدار و مطمئن و مقاومت خوب، مورد توجه قرارگرفته است. در این پژوهش برای ارزیابی آسیب‌پذیری ساختمانهای بتنی مسلح مجهز به میراگر فلزی جاری شونده از سه ساختمان با طبقات مختلف(۴ و ۷ و ۱۰ طبقه) استفاده شده است. ابتدا ساختمانهای مذکور به گونه ای که در برابر بارگذاری جانبی، ضعیف باشند طراحی شده اند. سپس میراگر فلزی جاری شونده(TADAS) برای مقاوم سازی آنها مورد استفاده قرارگرفته است. آنگاه آسیب‌پذیری ساختمانهای فوق در دو حالت با میراگر و بدون آن بررسی شده است. در ارزیابی آسیب‌پذیری از تحلیل غیر خطی تاریخچه زمانی توسط نرم افزار IDARC نگارش چهار بهره گرفته شده است. رفتار لرزه ای این ساختمانها در مقابل سه زلزله و با چهار شتاب حداکثر مختلف، مورد مطالعه قرارگرفته است. مواردی که مورد توجه قرارداده شده شامل تحلیل Pushover ، رفتار هیسترتیک میراگر، تاریخچه زمانی تغییرمکان بام، تغییرمکانهای حداکثر نسبی و کلی طبقات و تشکیل مفاصل پلاستیک می باشد. شاخص خسارت Park و Ang نیز در هر حالت، ارائه گردیده است. مشاهدات و نتایجی که از تحلیلهای فوق بدست آمده است، بیانگر بهبود رفتار لرزه ای از جنبه‌هایی چون کاهش تغییرمکانها، مفاصل پلاستیک و شاخصهای خسارت، خصوصا در سازه‌های بلندتر و خطر لرزه ای بالاتر بوده است. همچنین به نظر می رسد، در مواجهه با خطر لرزه ای پایین تر مطالعه دقیق تر خسارت لازم باشد.