کاهش مخاطرات لرزه ای و توسعه ایمن مناطق مسکونی و تاسیسات زیربنایی مستلزم شناختی همه جانبه و فراگیر از مولفه های مختلف تاثیرگذار در قدرت تخریبی یک زلزله است. از جمله مولفه های مهم در این رابطه ویژگی های ژئوتکنیکی مناطق و مخاطرات ژئوتکنیکی محتمل و همراه با زلزله است که می توانند بطور مستقیم و یا غیر مستقیم بر آسیب پذیری یک منطقه تاثیری قابل توجه داشته باشند.
پژوهشکده مهندسی ژئوتکنیک با هدف انجام پژوهش های بنیادی و کاربردی در این زمینه و با هدف تلاش در راستای تحقق راهبردهای پژوهشی و برنامه های کلان ذیل تشکیل شده است:
- بررسی و توسعه روش های ارزیابی حرکت قوی زمین به منظور کاربرد آنها در روش های طراحی لرزه ای، دستور العمل ها و آیین نامه های ذیربط؛
- رفتارشناسی و توسعه روش های ارزیابی مخاطرات ژئوتکنیکی منتج از زلزله به منظور تدوین و به هنگام کردن دستور العمل های طراحی لرزه ای و متدلوژی های پهنه بندی و ریزپهنه بندی؛
- بررسی و تدوین و به روز نمودن دستورالعمل های طراحی و بهسازی لرزه ای ابنیه ژئوتکنیکی؛
- مطالعات و تحقیقات نظری به منظور نوآوری و توسعه در روش های تحلیل و طراحی مکانیک خاک و مهندسی پی با تاکید بر بارگذاری های دینامیکی در زمینه‌های مدل های رفتاری، مکانیک خاک محیط های متخلخل چند فازه، رفتار ابنیه خاکی و موارد مشابه؛
- شناسایی شرایط ساختگاهی به منظور آگاهی از طبیعت رفتار خاک و تعیین مشخصات فیزیکی و مکانیکی آن برای مدل سازی لایه‌های خاک و تحلیل پاسخ لرزه‌ای ساختگاه؛
- ساخت و ارتقاء و بهینه سازی تجهیزات آزمایشگاهی و صحرایی در زمینه‌های تحقیقاتی مرتبط؛
- همکاری با صنعت، سازمان های اجرایی و جامعه مهندسی کشور از طریق ارائه خدمات مشاوره‌ای و آموزش های تخصصی؛
- همکاری علمی- پژوهشی و فناوری با مراکز تحقیقاتی، آموزشی، انجمن ها و سازمان های داخلی و خارجی.
پژوهشکده مهندسی ژئوتکنیک برای تحقق اهداف مذکور، برنامه‌های خود را در قالب گروه‌های پژوهشی زیر سازماندهی کرده است: