درست صد سال بعد از رخداد زلزله ۱۸۹۵ قوچان و یک‌سال بعد از رخداد زلزله ۱۹۹۴ نورثریج آمریکا، در ساعت ۰۵:۴۶:۵۳ به وقت محلی (۲۰:۴۶:۵۳ به وقت UTC) 17 ژانویه ۱۹۹۵، زمین‌لرزه کوبه-هانشین با بزرگای گشتاوری Mw=6.9 و عمق کانونی ۲۲ کیلومتر در ژاپن به‌وقوع پیوست. این زمین‌لرزه موجب مرگ ۵۵۰۲ نفر و زخمی شدن ۳۶۸۹۶ نفر و آسیب گسترده با شدت VII در مقیاس JMA به منطقه کوبه و جزیره آواجی ژاپن شد. بیش از ۹۰ درصد از تلفات در طول سواحل جنوبی هونشو بین کوبه و نیشی‌نومیا رخ داد و دست کم ۲۸ نفر توسط یک زمین‌لغزش در نیشی‌نومیا کشته شدند. در اثر زلزله ۱۹۹۵ کوبه، بیش از ۲۰۰۰۰۰ ساختمان خسارت دیده و یا به‌طور کامل تخریب شدند و بنابراین حدود ۳۱۰۰۰۰ نفر از مردم خانه‌های خسارت دیده خود را ترک و در پناهگاه‌های موقت ساکن شدند. در منطقه رومرکزی این زلزله، آتش‌سوزی‌های متعدد و شکستن لوله‌های اصلی انتقال گاز و آب و قطع برق رخ داد و منجر به خسارات سنگینی شد. گسلش سطحی راستگرد به‌طول ۹ کیلومتر و با جابجایی افقی ۱٫۲ تا ۱٫۵ متر در بخش شمال جزیره آواجی مشاهده شد و روانگرایی نیز در منطقه رومرکزی رخ داد. شدت این زمین‌لرزه در امتداد یک نوار ساحلی از بخش سوما در کوبه تا نیشی‌نومیا و در منطقه ایچی‌نومیا در جزیره آواجی حدود VII، در هیکونه، کیوتو، تویوکا و ایواکونی حدود V و در نارا، اوکایاما، اوزاکا و واکایاما حدود IV در مقیاس JMA گزارش شده است.
