هنگام سپیده دم ۱۲ تیر ۱۳۳۶ زمین‌لرزه ویرانگری با بزرگا Mw=7 منطقه کوهستانی بند پی راکه در سوی شمال آب پخشان کوه های البرز جای دارد ویران کرد. در منطقه کلان‌لرزه‌ای، که بین مسیرهای علیای رودخانه های هراز و تالار جای داردو از دهستان های بندپی، به دلار ستاق و چلاو تشکیل می‌شود، حدود ۱۲۰ روستا بکلی ویران شد که تلفات آنها ۱۵۰۰ تن برآورد شده است. سنگین‌ترین ویرانی‌هایی که در اثر زمین لرزه به بار آمد بین ناندل، سنگ چال، چلیاسر، نسل، اندوار و پردمه بود، در حالیکه سنگریزش ها و زمین لغزه ها به ویژه در برون، ورزنه، شنگلده، نل و دینان برمیزان ویرانی ها افزودند. درمسیرهای علیای سجارود و شیر قلعه، روانه ها سد شد و گذرگاه ها بسته شد. سنگریزش بزرگی هراز رود را در نزدیکی علی آباد بند آورد و بدینسان سدی به بلندی بیست متر و با مخزنی به درازای حدود یک کیلومتر پدید آمد. سازه های مهندسی اندک شمار منطقه، که آنها را تنها در امتداد هراز رود می توان یافت، آسیب اندکی دیدند. پایه های کنار بند یک پل با دهانه قوسی و به درازای هشتاد متر و ساخته شده با مصالح بنایی در بایجان نشست کرد و کفه پل ترک برداشت. پوشش نگهداری تونل جاده، بین کهرود و بایجان، به سختی ترک برداشت و ماهیچه قوس برش یافت. همچین به تونل کوتاه نزدیک پیوستگاه رودخانه نور و به پایه های کنار بند پل چوبی در علی آباد آسیب هایی رسید. هیچ گواهی در دست نیست که زمین لرزه با گسلش سطحی همراه بوده باشد، و نیز هیچگونه تغییری در فعالیت دودخانی آتشفشان دماوند مشاهده نشد. بیرون از منطقه کلان‌لرزه‌ای، آسیب‌ها گسترده بود اما شدید نبود، آسیب‌ها با دور شدن به سوی شمال باختر و جنوب خاور به گونه ای سریعتر کاهش می یافت تا با دور شدن به سوی شمال خاور و جنوب باختر. دامنه آسیب ها تا پل سفید، شیرگاه، و تا رودخانه کسلیان که در کنار آن در اتو چند خانه فرو ریخت، گسترش داشت. در جهت مقابل، در پلور و فشم چند سقف فرو افتاد و در بخش های جنوبی تهران به چند خانه آسیب رسید. در سوی جنوب خاور تا فیروزکوه چند خانه آسیب دید. در جهت مقابل آن، در قائمشهر و ساری به چند خانه نوساز آسیب رسیدو در بابل مهار بندی ضربدری یک مخزن آب فراز نشسته گسیخت. زمین لرزه از خراسان و شاهرود تا هشتپر در آذربایجان و در سوی جنوب تا کاشان حس شد. آسیب هایی به ارزش حدود ۲۵ میلیون دلار به بار آورد و بسیاری جاها و آبادیها در منطقه بکلی متروک رها شد. به بنای کوچک امامزاده ای در وانه و به امامزاده هاشم در خاور آبعلی آسیب شدیدی رسید، (آمبرسیز و ملویل، ۱۹۸۲).