در ۴ اسفند ۳۳۶ هجری خورشیدی مطابق با ۲۳ فوریه ۹۵۸ میلادی، زمین‌لرزه فاجعه‌باری در شمال ایران مرکزی روی داد. بزرگای این زمین‌لرزه برابر با Ms=7/7 و مختصات رومرکزی آن۳۶N و۵۱٫۱E با شدت lo=X تخمین زده شده است. این زمین‌لرزه همه روستاهای منطقه ری و طالقان را، هم آن‌هایی که در دشت واقع بودند و هم آن‌هایی که در کوهستان جای داشتند، ویران کرد، و بیش‌تر شهرری به‌کلی ویران شد و تلفات سنگینی از هر دو منطقه گزارش شده است. در طالقان تنها ۳۰ تن زنده ماندند و در منطقه ری ۱۵۰ روستا ویران شد که یکی از روستاهای کوهستانی را زمین‌لغزه‌ها فرا پوشاند. کوهی در نزدیکی ری شکاف برداشت و آب از زمین به بیرون ریخت. در کوه‌های رویان درشمال ری، زمین‌لغزه‌های گسترده مسیر رودخانه را بست که آب آن پس نشست و دریاچه‌ای ساخت. آسیب‌ها درسوی شمال باختر به دیلمان و در جنوب به قم و کاشان گسترش یافت. زمین‌لرزه احتمالاً در اصفهان و نیز تا بغداد حس شده است. پس‌لرزه‌های آسیب‌رسان به مدت چهل روز ادامه داشت، و در سراسر منطقه شمال ایران مرکزی حس می شد. ممکن است که این زمین‌لرزه با افت نامعمولی در تراز آب دریای خزر ارتباط داشته است، که به هر رو به نظر می‌رسد که آن افت پیش از زمین‌لرزه روی داده بوده است.
