رئیس پژوهشگاه که روز سه شنبه، ۵ دی سال جاری (۱۴۰۲)، در نشست تخصصی”ملاحظات ساخت و ساز در پهنه‌های گسلی و آخرین دستاوردهای موجود” که به مناسبت بیستمین سالروز زلزله بم در پژوهشگاه برگزار شد، سخن می گفت، افزود: البته پیش نیاز و لازمه بهسازی و مقاوم سازی اینگونه سازه ها، شناخت و درک صحیح و دقیق از وضعیت گسل‌های کشور می باشد.
دکتر “محمدحسن بازیار” ادامه داد: در حالی که در دنیا مناطقی وجود دارند که با مساله زلزله مواجه نیستند، برخی دیگر از مناطق مانند ژاپن و نیوزلند بسیار لرزه‌خیزتر از ایران هستند. با این وجود تمرکز جمعیتی ما در نقاط لرزه خیز بیشتر از اکثر کشورهای لرزه خیز دنیا می باشد.
رئیس پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله با اشاره به اینکه فلات ایران از نظر زمین شناسی یک زون خرد شده است؛ توضیح داد که در کشور ما از البرز تا هرمزگان، گسل‌های متعددی گسترده شده است بطوری که پهنه وسیعی از کشورما، روی گسل ها واقع شده است. وی تاکید کرد که مناطق لرزه خیز ایران به گونه ایست که اکثر شهرهای ما در نزدیکی گسل ها واقع شده اند و لذا تمرکز جمعیتی کشور بیشتر در مناطق در نزدیکی و یا روی حریم گسل واقع شده است و این شرایط، تفاوت لرزه‌خیزی ایران با سایر مناطق لرزه خیز جهان است.
دکتر بازیار افزود: با توجه به این واقعیت لازم است بپذیریم و بیاموزیم که ساخت و سازها باید به گونه ای صورت بگیرد تا مردم ما از گزند زمین لرزه در امان باشند؛ چرا که اگر قرار باشد در نزدیکی و حریم گسل ها بهیچ وجه ساخت و سازی انجام نشود؛ مساحت قابل توجه ای از کشور قابل ساخت و ساز نخواهد بود. بعبارت دیگر محققین و مهندسان ما باید دنبال پیدا کردن روشی باشند که بتوانیم سازه هایمان را چنان بهسازی و مقاوم سازی کنیم که در نزدیکی و روی حریم گسل نیز شرایط برای مردمان ایمن باشد.
رئیس پژوهشگاه بین‌المللی زلزله‌شناسی و مهندسی زلزله با تاکید بر ضرورت بهینه‌سازی در کشور، یادآور شد: که از سه نوع گسل‌ها در دنیا، در ایران دو نوع گسل معکوس و یا امتدادلغز متداول تر می باشند و بر اساس آمار موجود میزان جابه‌جایی گسل‌ها حدود یک تا دو متر است. لذا برای بهسازی سازه‌ها باید روی گسل‌های معکوس و امتدادلغز متمرکز شویم،
وی در مورد پیشرفت محققین ایرانی در خصوص تحقیقات در این زمینه خاطر نشان کرد: بررسی‌های ما نشان می‌دهد که بخش عمده‌ای از تحقیقات قابل ذکر در زمینه گسلش در دنیا از سوی محققان ایرانی بوده است، به گونه‌ای که ۴۰ درصد از تحقیقات جهان در این حوزه از سوی پژوهشگرانی بوده که در ایران زندگی می‌کنند.
رئیس پژوهشگاه با اشاره به روش‌های مختلف پیشنهاد شده در دنیا برای مقاوم‌سازی و بهسازی سازه‌ها به بیان معایب هر کدام از آنها پرداخت و گفت: هر چند که در هر کدام از این روش‌ها در آزمایشگاه به نتایج قابل قبولی می‌رسیم، ولی نباید به سرعت به سراغ تدوین دستورالعمل مقاوم‌سازی سازه‌ها برویم ، بلکه لازم است تا از جنبه‌های مختلف نتایج حاصل از تحقیقات مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد؛ چرا که در مسائل مرتبط با زلزله عدم قطعیت های زیادی وجود دارد.
قابل ذکر است که نشست تخصصی”ملاحظات ساخت و ساز در پهنه‌های گسلی و آخرین دستاوردهای موجود” روز سه شنبه، ۵ دی ۱۴۰۲، مصادف با بیستمین سالروز وقوع زلزله بم با همکاری مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران و برنامه اسکان بشر ملل متحد (UN-habitat) در پژوهشگاه برگزار گردید و در پایان این نشست بیانیه پژوهشگاه به مناسبت بیستمین سالروز وقوع زمین لرزه بم، قرائت گردید .
