امسال به سی امین سالروز زلزله میچوآکان مکزیک رسیدیم. این زلزله با بزرگای ۸٫۰ در ۳۲۰ کیلومتری مکزیکو سیتی در پهنه فرورانش ورقه اقیانوس آرام (ورقه کوکوس) به زیر ورقه آمریکای شمالی رخ داد. این همان زمینلرزه ای است که علاوه بر حدود ۴۰ هزار نفر کشته، اهمیت مساله اثر های ساختگاه Site Effect را در تشدید خرابی های ناشی از زمینلرزه را نشان داد. به نحوی که شهر مکزیکوسیتی که بیش از ۳۰۰ کیلومتر از کانون زلزله فاصله داشت به دلیل آنکه بخش مهمی از شهر بر روی رس دریاچه ای قرار دارد، دچار پدید تشدید شد و در نتیجه خسارتهای جدیدی به ویژه به بخشهای مرکزی شهر وارد آمد. همچنین این زلزله حدود ۹ ماه قبل از بازیهای جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک رخ داد، و به دلیل وقوع زمینلرزه گمانه هایی مبنی بر تغییر محل بازیهای جام جهانی مطرح شد، که با ساماندهی مناطق زلزله زده، موضوع تغییر محل جام جهانی مذکور هم در ماههای بعد از رخداد زلزله منتفی شد. زلزله مکزیک دو پسلرزه مهم داشت که یکی دو روز بعد از لرزه اصلی با بزرگای ۷٫۵ موجب تشدید خرابی ها شد، و دیگری در اردیبهشت ۶۵ (۳۰ آوریل ۱۹۸۶) با بزرگای ۷٫۰ به وقوع پیوست. بعد از زمینلرزه مکزیکوسیتی بود که توجه جامعه آکادمیک بین المللی به مساله اثر های ساختگاه برانگیخته شد و همچنین بعد از این زمینلرزه بود که سامانه هشدار پیش هنگام زلزله Early Warning System برای شهر مکزیکوسیتی و با در نظر گرفتن تکرار رخدادی مشابه همین زلزله ۱۹۸۵ طراحی شد و اکنون در این کشور در حال کار است. با توجه به فاصله شهر مکزیکوسیتی از پهنه فرورانش یاد شده، فاصله ای که برای هشدار پیش هنگام رخداد زمینلرزه ای مشابه با زلزله ۱۹۸۵ درنظر گرفته می شود حدود یک دقیقه است.